Değerli sayfa dostlarım bugün yine köyümüzün bir çınarını Rabbimizin huzuruna gönderdik Hüzünlüyüz.
84 lük BİR ÇINARI mızı daha Allahın huzuruna tevdi ettik.
MEKANIN CENNET OLSUN HATİCE (Hatıç) ABLAM
İnna lillahi ve inna ileyhi raciunn.
Biz Allaha aidiz ve yine ona döneceğiz.
Bugün 24 Nisan 2023 günü öğle namazı sonrası külahçı camiinde oldukça kalabalık bir cemaatin katılımı ile kılınan öğle namazını müteakip Hacı Fettah mezarlığında huzura uğurladık. Hatice ablamı.
Hem akrabamız, hem de köyde yakın komşumuz idi. Köydeki lakapları Karakız gil, Motak Mustafası gil olarak bilinirdi aile..Akrabalık bağlarımız bizim kuşakta devam etmiş olmasına karşı ne üzücü ki bizden sonra yakın akrabalar bile birbirini tanımayacak diye hüzünlüyüm. Bilmem değişen dünyanın oyunu bilmem insanların akrabalık bağlarından kopması bilmem maddiyata düşkünlük, neye sayarsanız gayrı.
Hatice ablamın adını aldığı Ninesi köyde anılan şekli ile Motak Haccası benim ninem Gamar Haccası ile Teyze çocuklarıymışlar. Bunun belirtisi hem ailelerimiz arasındaki samimi muhabbet, hem de bazı tarla bahçe sınırlığı ve ağaçlardan topladığımız cevizleri bölüşme gibi ortaklığımız idi.
Gelelim bizim ana baba ve komşuluk samimiyetlerine. Hatice Ablamın Annesi O zaman köyümüze 4 km mesafede olan Kumrallı köyünden Mevlüt ve Eminden olma nüfusa geç kayıt yapılması sonucu 1334 olarak 7 yaş küçük yazıldığı için evlenme esnasında 1327 tahsis yapılmış olduğu soyadı ise Ünver olarak köy nüfus kütüğünde beyan edilir köyümüze gelin gelmiş.
Baba ise köyümüzden Motak Mustafası olarak bilinen ilim ile uğraşan Ağzına Kuran yakışan bir zatı muhterem idi soyadı ise Toker;dir.
Hatice ablam benden 6 yaş kadar büyük 84 yaşında bir çınar idi. Bu ailenin 5 kızı var oğulları yoktu. Hem akrabalık bağından hem de yakın komşu oluşumuz bizleri birbirimize daha çok yakınlaştırıyordu. Babam merhum müzmin hastalığından dolayı çok çok hastanelerde yatar anacığım ise köyde hem çalışkan hem bilge hem de Güvenilir bir Osmanlı kadını olduğundan mahallemizin evliğinde lüzum olacak koca evine götürülecek çeyiz eşyası düzmelerini. Çorap örme, ip eğirme, kazak örme gibi. Bu eğitimleri kış geceleri bizim evde geç vakitlere kadar oturup bunları hep anacığımdan öğrenirler anacığım dili tatlı onlara maniler söyler işlerini tez bitirmelerine yardımcı olurdu. Kızlarını bize gönderen mahalle komşularımız da gönül rahatlığı içinde olurlardı. Ayrıca köyümüz orman köyü olduğu için bu akraba kızları komşu kızları dağlara odun toplamaya yaprak kesmeye giderken Hem anacığımla gitmek isterler, ona güvenirler onun için sabah erkence merkepleri ile bize gelirler Meryem yenge biz geldik seninle gidelim dağa derler sonra gidilecek yere giderdik.
Hatice ablam gil 5 kız kardeş idiler en büyükleri Hatice ablam onun küçüğü merhume Köyde Raziye olarak bildiğimiz ama nüfus kaydında Rukiye diye kayıtlı. Onun küçüğü Merhume Nazmiye onun küçüğü Allah sağlık versin Emine kardeşim sağ. Ve en küçükleri olan Merhume Fatma idi. Sonra Hatice Ablam 1957 yılında yine yakın komşumuz olan İsmi gilin Mustafa Karaağaç Namı ile bilinen ailenin oğlu 1939 doğumlu Merhum İsmail Karaağaç abim ile 1957 de evlendiler. Bu ailenin büyüğü Baba Mustafa Amca yıllarca İstanbul; da çalışan ve köye her yıl gelip giden biri idi. Tabi bu köyümüzün gurbetçilik işi uzun yıllar gelenek halinde devam etti. Zamanla İsmail abim merhumda İstanbul; a gitti çok fazla gurbetçilik sürdürmedi Hatice ablamı da İstanbul a götürdü artık oralı oldular. Çocukları çok akıllı olduğu için büyükşehirde okudular En büyüğü Mehmet Emin istanbul Üni.hukuk fakültesinden mezun avukat olarak Büyük bir devlet bankasının idari kadrosuna yükselirken, küçüğü Mustafa ise İ.T.Ü den makine mühendisi olarak mezun İstanbul da yaşarken 10 sene önce ata ocağı Konya ya gelip şehrimize yerleşti, Müteahhit olarak işine devam ediyor Ayrıca Meram belediyesi AKP meclis üyeliği de devam ediyor.. Üçüncü oğulları Zeki Yıldız Teknik Üniversite mezunu makine Mühendisi olarak işine devam ediyor.
İsmail Ağabeyim 21.8. 1939 doğumlu
17 Aralık 2017 günü İstanbul da vefat edince İstanbul da Medfun olan merhume Anacığı Emine yengemizin yanına defnedildi. Bundan sonra aileye çok bağlı olan çocukları anaları Hatice Ablamı istediği yerde bazen İstanbul bazen Konya Hatta bazen baba ananın isteği ile köyümüz Kilistra ya yaptıkları lüks evde rahat yaşam sürmesini sağladılar. Son zamanlarda yine bu yürekleri ata sevgisi ile dolu çocukları, adeta birbirlerinden analarına özenle bakmak için gönlünü paylaşırcasına itina gösterirken. Büyük ağabey olan, Mehmet Emin anası nı İstanbul;a götürmüştü. Bu gün cenazede kısa bir konuşmada Mehmet Emine soruverdim Ablam buraya (konya)defnedilmeyi kendisi mi istedi dedim? Evet, İsmail abi hem de ısrarla burayı Ata yurdunu çok istedi ve Aman guzum benim Vadem buralarda gerçekleşirse beni mutlaka Babamın anamın yanına götür diyordu. Biz de mecburi vasiyetini yerine getirdik diyordu.
Ve bugün
19. 5. 1939 doğumlu Hatice ablamızı
84 yaşında Babası merhum Mustafa Emminin ( Motak Mustafası) mezarı üzerine defnedip Allahın Rahmetine uğurladık, Nur içinde yat ablacığım mekanın cennet olsun bizler senden razı idik Rabbimde razı olsun inşallah.
