Konya Büyükşehir Belediyesi’nin Kent parklarını ve refüjlerini rengarenk laleler ile donattığı 2000’li yıllarda; muhtemelen bir nisan sabahı Nene Hatun Park’ındaki rutin yürüyüşüm sırasında laleler ile aramızdaki hasbihal sonucu ortaya çıkan bu şiir bu yaz genişletilmiş ikinci baskısı çıkan Rengârenk Şiirler kitabımda yer aldı.
Bu hasbihalde lalelerin renkleri ile insan karakterleri arasındaki benzeşimi aramaktı amacım. Bu konuda bana ilham veren renk renk lalelerin hepsine teşekkür etmek borcumdur…
PARK LALELERİNİN DİLİ
Sadece güzellikleri için bakıyordum onlara
İlk dikildiği yıllarda
Dedim iyi oldu, ama sürmez ki
Belki de kalmazlar ertesi yıla
Dolayısıyla kaldım temkinli
Kaptırmadım tümüyle kendimi
Zannettim ki varlıkları geçici
Ama baktım, ısrarlıydılar
Sadece dikmekle kalmayıp
Lale festivalleri, yarışmaları bile yaptılar
Jüri üyesiydi arkadaşım
Masasına teşekkür için bir lale maketi dahi koydular
Dertlerini araştırırken Nuh Boyraz
Dünya için yeni bir hastalığını bile keşfetti
Odasında boy gösterirken rengârenk laleler
Ben hala gafletteydim, kıymetinden bihaber
Özümde saklıyordum sevgisini aslında
Ama hüznün etkisiyle bakamıyordum etrafa
Şimdi ise hüznüm dağılıyor onlara baktıkça
Gözlerim için şükrediyorum bütün varlığımla
Allah'ım alma nurunu kimsenin, yazmasın kader
Fark ederek sanatını, şükür gelsin aklımıza
Yardım et gafletten kurtulmamıza
Bize kalsa böyle gelmiş, böyle gider
Güneşsiz kalırsak gölgelerin karanlığında
Üşürüz soğuktan, büyüyemeyiz
Kimseler dikmesin gölgelere soğan
Allah'ın (c.c.) varlığına işaret için doğan
Rengârenk laleler aslında biziz
Kırmızı ihtirasın, beyaz masumiyetin rengi
Sarı canlılık ve nezaket
Pembe dostluk, turuncu dengeye işaret
Ebruli ise görkem ve dirayet
Beyaz toprağa yakın, alçak gönüllü
Uçları sivri değil, andırır gülü
Yaprakları genişçe yuvarlak
Bütün halleriyle yumuşak
Çağrıştırır "El-Halîm" adını
Bizi de kıl Allah'ım böyle sabırlı
Dikkat ettim hep yakın dikmişler
Kırmızı ile beyazı
Kırmızı ilk akla gelen renktir lalede
Beyaz ise ona en yakışanı
Malum, bayrağımızın rengidir
Biliriz kanla yazıldığını
Kırmızının hâkimiyete, beyazın ise korunmaya ihtiyacı var
Belki de bu yüzden hasretleri
Hep bulurlar birbirlerini
Sarı çok ince ve nazenin
Hem sivri hem yuvarlak uçlusu var
İkisinde de önce renk hâkim
Sivri çiçek asil durmuyor bu kadar
Hiçbir renkte sarı lalede olduğu kadar
Belki de sadece sarı ve kırmızıda var
Canlılık, farklılık ve parlaklık
İkizler burcunu temsil etse gerek
Yetenekli, havalı ve cazibeli
Sanki "benim diyor en güzeli"
Hem ince uzun hem de orta boylu olanı
İkizler gibi nazik ve her çiçeğe yakışanı
O lalelerin en nadir ve kıymetli olanı
Hemen hatırlatıyor sanatı ve büyük sanatkârı
Pembe huzurun ve dostluğun rengi
Bir de gençliğin işareti
Tomurcuk ise en hassas dönemi
Atlatırsa sağ salim ergenliğini
Dik duruyor solmuyor uzun süre
Büyüyünce de kalıyor iri bir tomurcuk gibi
Dağılmıyor çiçek yaprakları kolayca
Dürülü duruyor, kendine hâkim, dipdiri
Uzun saplı ve yüksekçe eğer güneş görüyorsa
Ama gölgede tomurcukta kalıyor,
Yemyeşil, ham meyveler misali;
Çiçek olamıyor bir türlü
Fide bile olamıyor çünkü
Sapa kalkıp bir kere
Hasbelkader oldu tomurcuk
Ama açabilmek için
Muhtaç artık uzanacak bir ele
İhtiyacı var sadece güvene ve iyiliğe
Beyaz olanı yakışır bu nedenle pembe laleye
İkisi hem genç hem huzurlu dururlar
Onların yanında olunamaz karamsar
Mesajı; dostluk ve iyimserlik
Başı da sonu da uyumdur olmazsa benlik
Bence en ideal ilişki bu
Laleler için en uygunu, insanlık
"Hoşgörü" demiyor mu Mevlâna,
Yunus der ki, "Sevgi verelim yaratılana"
Bakmayalım farklılıklara
Budur pembe, beyaz felsefesi
Sevelim, sevilelim, kimseye kalmaz bu dünya"
Parktaki lalelerin en irisi;
Soluk pembe, ebruli
Ve koyu pembe çizgili
Sanki koca bir lamba çiçeği
Ampul demiyorum dikkat et
Çünkü ondan çok daha görkemli
Yaprakları, sapları aynı durumdaydı?
Şüphe yok o lalelerin azmanı
Yarışır sanki yanındaki top akasyayla
Ama çok kötü oluyor o solunca
Daha çok üzüyor insanı, görkem kaybolunca
Meraklısı vardır elbet
O da bazı gönüllere hitap edecek
İki renkli olması, şahsına münhasır, nihayet
Boyutları da farklılığına ikinci işaret
Daha çok suret görünür manzarası
Dayanıksızdır iç dünyası
Kofluk hissi uyandırır insanda
Keşke daha istikrarlı ve kararlı olsaydı
Tek bir hali yok, belli
Ne de olsa "ebruli"
Bilirim iyi niyetli
Tonları farklı ama ahenkli
Biri soluk, diğeri parlak, sadece
Değişkenlik bu laleye has demek ki
Burada bir sır var sanki
Hepsi bir arada olmuyor belli ki
Sıkıcı olmaz mıydı öyle olsaydı
O zaman bahçemiz rengârenk olmazdı
Biliyorum farklılıkta rahmet var
Ya herkes hassas ya da baskın olsaydı?
Çekilmezdi ikisi de şüphe yok
Vardır mutlaka renk renk ebruli çeşitleri
Bunlar sadece Nene Hatun Parkı’nın laleleri
İşin sırrı idare ve dengede
Turuncu da sanki bu dengenin rengi
Orta boylu, orta tonda
Her şartta az çok verimli
Sıcacık ve itidalli
Pedalları bile uzamıştır, temkinli
Ne çok kapalı duruyor pembe gibi
Ne de kırmızı kadar değişik, şekli
"Orta yol" diyor ya Nebî (s.a.v)
Bulan çok azdır ne yazık ki
Turuncu lale de istikamet ehli, belli
Parkta en az bu laleden vardı
Diğer lalelerin parlaklığından uzakta
Ama hep çiçekli ve sımsıcaktı
Parkta yoktu ama gördüm kampüs yolunda
Siyaha yakın koyu mor renkli laleyi
Tevazu sahibiydi beyaz lale misali
Toprağa çok yakındı yüksekliği
Ama değildi beyaz gibi safiyane
Nadirim diyor, duruşu mağrur
Etmiyor kendini kolayca divane
Alçak gönüllü ama kararlı
En güzeli çok vakarlı
Allah'ım getir bizi de o hale
En çok özlediğim özellik
İnanmıyorum yok böyle güzellik
Olgunluk olsa gerek bunun adı
Aynı duruş her şartta,
Yıkılmıyor ilk esen rüzgârda
Daim savunuyor haklıyı ve hakkı
Hakkı kaldırmaksa; cihatla aynı
Dikkat çekmiyor yeşil alanda
Göremiyorsunuz ilk anda
Çünkü yeşille çok uyumlu
Gizliyor kendini, göstermiyor kolayca
Kaybediyor yeşiller için benliğini
Sanırsın hepsinin hamisi
Çekmek istiyor onlara dikkatini
Onun parlaklığı ise içinde gizli
Surete değil, sirete bakarmış, Mevlâ
Böylesi olmak, nasip olmaz her kula
Ancak seçilenlere kısmet olsa gerek
"Kâmil İnsan" olmaktır hedef
Hakka iltica ederek,
İhlasla sa’y ü gayret göstermek, harcımızdır ancak
Yetmez başka şeye gücümüz
Aciz kullar olarak
Eğer rıza olursa maksadımız,
Tutar elbet elimizden Mevlâ'mız.
Genellikle ayrı ayrı ekilir laleler
Farklı köşelerde her biri
Karışık ekim ise, benim için favori
Kırmızı, beyaz, sarı, mor, turuncu, pembe, ebruli
Sanki dünyanın bütün renkleri
Arap, Türk, Alman, İtalyan, Gineli
Bir festivalde toplanmış gibi.
Çeşitlilik çok güzel
Değil mi ki bu Allah'ın (c.c) eseri
Tanımamak olur mu asıl sahibi
Bugün dua halinde gördüm hepsini
Pedalları sanki elleri gibiydi
Ve sadece "Şükür" diyordu halleri
Huşu, ihlâs ve vecd doluydu zikirleri
Kâbe idi bütün renklerin yönleri
Ne kanatları ne de ayakları vardı
Bağlıydılar toprak anaya köklerle
Ayrılamazlardı bir yere
Rızıkları ise geliyordu ayaklarına
Biliyorlardı borçtu onlar için "şükür" Mevlâ'ya
Görmedim ben insanlarda bu hali
Yalvarış vardı, minnet ise son haddi
Hiç görmediğim dirilikteydi hepsi
"Sensin" diyorlardı "Sensin her şeyin sahibi"
Ve elçindir o Emin,
Şüphesi yok kimsenin
"El-Şekûr" ismindir umudumuz
İkramlarındır ancak gururumuz
Koyma bizi mahrum onlardan
Yoktur başka silahımız duadan
Diyorsun ki, "sizin değeriniz, duanız"
Kabul et Allah'ım (c.c) Nebin (s.a.v) aşkına
Biz senin çok aciz kullarınız,
Lütfen tut bizi doğru yolunda
Tek hedefimiz, istikamet
Gerisi; imtihan sorusu, nihayet
Bugün parka gittiğimde
Hepsini gördüm değişik hallerde
Kırmızı, sarı, turuncu, ebruli
İyice açılmıştı, tümüyle
Biliyorlardı, son demleriydi
Yarın solacaklardı belki
Görünmek için diri
Son gayretti gösterdikleri
Daha dün gençlerdi
Ama bugün sona geldikleri belliydi
Hala genç kalanlar ise beyaz ve pembeydi
Pembelerin bazıları tomurcuk halinde
Beyazlar ise sanki onlar için, nöbetteydi
Olgun ama dimdiktiler, mütevazi
Bu halleri kalacak gibiydi, baki
Böyle bir his veriyorlardı, inan ki
Gösterişli değildiler belki;
Ama öyle temiz ve diğerkâmdılar ki;
Daim diri kalmaktı ödülleri
Çünkü düşünüyorlardı arkadan gelenleri
Tomurcuktaki pembe laleleri
Ki onların gösterişe değil
En çok güvene ihtiyaçları vardı
Beyaz ve pembe çok yakışmıştı
Sonuçta da geriye sadece onlar kaldı
Diğerleri de çok güzeldi, muhakkak
Ama en güzeli tamamlanmaktı
"Birlik" isteyelim "bir" olandan
Renk farklılığından korkmadan
Hepsi "lale" nihayet
Farklılık sadece renkten ibaret
