Yapıyor musunuz? Ne istediyse mi?
Çoğu anne baba kıyamadığı için yıllarca çocuğuna hiçbir iş yaptırmıyor. Belli bir yaşa geldikten sonra da her şeyi yapsın istiyor!
Halbuki sorumluluk; çocukluktan gelen bir bilinçlendirme, bir öğrenme meselesidir. Belli bir yaşa kadar edindirilmediği sürece sonradan kazandırmak neredeyse imkansız.
Kaş yapacağım derken göz çıkarmayalım!
Evet, çok seviyor olabilirsiniz, kıyamayabilirsiniz. Ancak yapmış olduğunuz şeyin ömrü boyunca çocuğunuza zarar vereceğini düşünün. Siz olmadığınızda ne yapacaklar?
Yoğun bağımlılık ile yetişen çocukların anne babadan ilk kopuş sürecinde ne kadar zorlandıklarını okul öncesi öğretmenlerimiz çok daha iyi bilir. Çocuk, kendisini güvende tutmak adına sürekli yanında annesi olsun ister. Bazı çocuklarda bu kısa sürede aşılabilecek bir durum iken bazı çocuklarda ise uzun yıllarca sürebilir. Bu süreçte annesi yanında kalsın diye her türlü numarayı da dener.
Elbette çocuklarınızın ilk güven merkezi sizler olacaksınız. Ancak destek olmak; her zaman gerçek anlamda yanında olmak değil, bunu yalnız olduklarında bile hissetmelerini sağlayabilmektir.
Çocuklarda sorumluluk bilincinin oluşmasında temel görev anne-babaya düşmektedir. Okulda, herhangi bir salonda, etkinlikte, kursta veya başka bir kişide değil, ilk olarak evde bunu vermeye başlamalısınız. Eğer çocuğunuz sorumluluklarının veya sahip olduklarının farkında değilse ilk olarak kendinizi sorgulamasınız. Unutmamanız gerekir ki bu sorumluluğu kazandırmak da sizin sorumluluğunuz. Belki de ilk düzeltmeniz gereken kişi kendinizsiniz.
Peki çocuklara sorumluluk bilinci nasıl aşılanır?
Çocuklarımıza sorumluluk duygusu katabilmenin ilk adımı, onu yeterince tanıyıp buna göre yönlendirmeler yapmak, gelişimini desteklemektir.
İlgi duyduğu ve yeteneklerinin olduğu alanları ayrı ayrı incelemek ve çocuğunuzu geliştirmek adına çalışmalar yapanız gerekir. İlgisinin olduğu alanı fark etmeyip veya görmezden gelip onu daha farklı bir alana itmeye çalışırsanız size olumsuz bir sonuç olarak dönebilir. Çizim yeteneği olan bir çocuğun bir enstrüman çalması için çabalarsanız, kötü sonuçlar almanız olası. Peki burada asıl sorun, çocuğun yeteneksiz olması mı yoksa sizin çocuğunuzu yeteri kadar tanımayışınız mı?
Çocuğunuzun nasıl bir bilinçte veya hangi noktada olmasını istiyorsanız, ilk öncelikle kendinizin öyle olduğunuzdan emin olun. Şunu bilin ki onların farkındalık seviyeleri şu an sizin çok üzerinizde.
‘Bana diyorsun da sen de öylesin, sen yapmasan ben de yapmazdım, sen gösterseydin, önce bir kendi yaptıklarına bak.’ cümlelerinin ne kadar rahatsız edici ve kırıcı olduğunu tahmin edebiliyorum.
Ona hiçbir şey yaptırmamaktan artık vazgeçin! Evet, doğru okudunuz. Siz kıyamıyorum, yormuyorum, her şeyi ben yapıyorum diye iyi bir şey yaptığınızı düşünüyorken aslında öz çocuğunuza en büyük zararı siz veriyorsunuz.
Sevgili annelerim-babalarım;
Çocuğunuz ömrü boyunca yalnızca sizin çemberinizde yaşamayacak.
Takdir edersiniz ki herkes çocuğunuza sizin davrandığınız kadar hassas ve düşünceli de davranmayacak.
Tabii ki bir eğitim danışmanı olarak sınav sürecindeki çocukların yaşadıklarından dem vuracağım. Odasını bile toparlamayan çocuk sınav yılında hem kendini hem tüm derslerini bir yılda toparlasın ve en iyisi olsun istiyorsunuz. Olmayınca da kızıyorsunuz, hayıflanıyorsunuz! Başka hiçbir engeli, uğraşı, sorumluluğu yok ki hocam, diyorsunuz. Haklısınız, yok. Çocukta sorumluluğun bilinci bile yokken ne umuyoruz? Yıllarca ufacık bir iş bile yaptırmadığınız çocuğunuzun, kendisini mutlu hissedeceği, özgüven aşılayacağı yükümlülüklerle tanışmasını sağlamadan, bir anda, sorumluluklarını bilip dört dörtlük yerine getirmesini beklemeniz büyük bir bencillik değil mi?
Lütfen çocuklarınız adına siz yapmak yerine, onları yapmaya teşvik edin. Her saniye onların yanında olamayacağınızı, müdahalede bulunamayacağınızı unutmayın. En önemlisi de onların bir birey olduğunu veya olacağını göz ardı etmeyin.
Çocuğunuzun tek başına erken yaşta başarmanın hazzına kavuşmasını sağlayın. Bir şeyleri başarabildiğini gören insan, mutlu insandır. Mutlu insan her işin üstesinden gelerek daha konforlu ve daha başarılı bir yaşam sürebilmek adına elinden gelenin en iyisini yapar. Eğer çocuğunuza illa ki bir iyilik yapmak istiyorsanız onu özgüvenli, yaşam bilinci yüksek, saygılı ve sorumluluk sahibi bir birey olarak yetiştirmekten yana kullanın bu isteğinizi. Ona bıraktığınız en büyük miras ise kendinden emin, donanımlı bir kişilik olacak.
Saygılarımla…
