Evin telaşesi, okul, sınavlar, iş güç derken öylece kapanıyor insan içine. Çevresinde olup bitenden uzak bir hayat yaşıyor, yaşadığından memnun olmadan...
Oysa dışarı çıktığınızda etrafınıza şöyle güzel ve uzunca bir bakın. O kadar çok insan var ki sizin hayatlarına dokunuş yapabileceğiniz. Onlara ulaştıkça değerleniyor her an ve zor da değil o yüreklere dertlenmek nasip oldu mu o kadar imkân var ki...
Konya'da üç bine yakın dernek bulunmakta. Hadi içerisinde ki kapatılan, iş görmeyenleri çıkaralım yine neresinden bakarsak binlerce sivil toplum kuruluşu. Sosyal ve kültürel kurumlar, projeler, çalışmalar hepsi bizim aramızda köprü görevinde aslında.
Parkta, bahçede birileriyle sohbet etmek, gözü görmeyen bir insana yolda eşlik etmek, bir çift gözün sizin vesilenizle gülmesine şahit olmak ve sonunda tüm yapılanların amacı olan dünyalardan kıymetli o üç kelimeyi duymak "Allah razı olsun"
Bir insan dahi olsa yardımcı olabileceğimiz kendimizi bu mutluluktan mahrum etmemeliyiz. Vakıflar, dernekler, kamu kurumları birlik olup, ortak projeler için olanca gücümüzle çalışmalıyız. Bunca kuruluşların arasında yarış da sadece daha çok hayır yapmak için olmalı. Mücâhede bizden başarı Allah'tan!
"Yâdında mı doğduğun zamanlar?
Sen ağlar idin gülerdi âlem.
Bir öyle ömür geçir ki olsun
Mevtin sana hande, halka matem."
Yapabilenlerden olmak duasıyla...
