Bazı acılar faydalıdır. Bazıları gerekli! Önce üzer belki ama sonra her şeyi daha güzel hale getirir.
Hayatın onca olumsuzluklarına rağmen başı dik hâlâ gülümseyebiliyorsan üzüntülerine beyaz bir perde çekmeyi öğrenmişsin demektir. Gülümsemek çok güzel bir ikramdır. Karşındaki hangi ruh haline bürünürse bürünsün onu yumuşatmakta birebirdir.
İçimizdeki huzura önem vermek gerekir. Ne olursa olsun sakin ve dingin olan müziğimize eşlik edelim. Gökyüzü kar ağlarken nasıl sakin, huzurlu, tüm sesleri içine hapsederek ve birbirine zarar vermeden ilerliyorsa insan da öyle olmalı! Lapa lapa dökülen güzel duygularıyla onu rahatsız eden, hüzün sıkıntılarının üzerini kaplamalı!
Bu aralar huzuru, naif bir beyazlık anlatıyor bizlere! Görebilene, duyabilene dış âlem ne çok şey fısıldıyor. Kimin yaşamla nasıl mücadele ettiğinden habersiz bir öğretmen edasıyla tek tek anlatıyor dersini! O anda yakalayan yakaladı, diğer bir dersinde tekrar üzerinden geçmiyor anlattıklarının!
Dalgınım, dalıp dalıp gidiyorum bu ara! Neyi nereye koyduğumdan bihaber gelişi güzel ilerlemeyi seçiyorum. Bir ara çok uzaklara, geçmişime dalıp gitmişim... Ziyadesiyle güzel anılarımın gözümün önünde tekrar oynat tuşuna basmış gibi hareket ettiğini hissettim.
Oysa çocukluğumdan bu güne yansıyan bir olayın içinde kalakalmıştım. Karşımda çocuklar el ele tutuşmuş, bir şarkının eşliğinde neşeyle hareketlerini sözlere uydurarak eğleniyorlardı. O anın muazzam huzuru ile zamanı durdurarak kendimi avuturken; bütün çocukların böyle olmadığı gerçeği aklımın başköşesine geldi ve cüretkâr bir tavırla ayaklarını üst üste atıp oturdu. İçim burkuldu.
Şarkının sözleri neşeli melodiye sahip olsa bile adeta benim düşüncelerime eşlik edercesine hüzün kaplı... Zorunlu bir sorumluluk yükleyen bu sözlerin kelime kelime omuzlarıma yüklenip hislerimi kamburlaştırdığını hissettim. Bir dünya bırakın biz çocuklara! Islanmış olmasın gözyaşlarıyla! derken çocukların sesleri yüreğimi buğuladı. Damlalar tane tane süzülüp buğuları yararak, yanan içime aktı. Cıss sesini duyar gibi oldum. Ama bu olanlara kâfi değildi.
O anda sesler yükseldi. Çocuklar daha neşeli yüksek bir sesle; Oynaya oynaya gelin çocuklar! El ele, el ele verin çocuklar. diyerek dönmeye başladı. Düşündüm de şu gözyaşı ile ıslanmış dünyada, toprağı en çok sulayan çocuklardı. Ama bunun farkında bile değillerdi. Yurdumuza gelen çocukların da oynaya oynaya gelmedikleri apaçık ortada! Zulüm, kaos her şeyi yuttuğu gibi çocukluğu da esir almış durumda!
Baktım olmayacak kollarımı sıvadım. Ve beyaz sayfama serpiştirmeye başladım içimde gizli olan kelimelerimi! Hepsinin gizlediği, anlatmak istediği ne çok şey varmış. Oysa nefes alıyorsam, elim kalem tutuyorsa, hâlâ vicdan terazisi iyiliği tartıyorsa! İnsanî yanımı hissediyorsam ve alet olmuyorsam bu yalan dünyanın soytarılığına, daha birçok çocuğun o masum gönlünden öpeceğim.
Yaralarımın acısını mısra mısra dökeceğim. Bazen içim kanayacak bazen de gülümseyeceğim. İçim, gökyüzü gibi kar ağlayarak donduracak kötülükleri. Ve ben bu dünyadan aklı başında yazılmış bir kaç yazı bırakarak göçeceğim.
Boş ver, böyle iyiyiz be arkadaş! Sihirli değneğimiz yok ki hayatı değiştirecek. Ya da bir Noel Baba'nın gelip çocukların yüzünü güldüreceğine inanmayacak kadar çok şey gördük. Hüzün gelip gönül hanemizin başköşesine oturdu. Ama olsun, gülümseyerek umudumuzdan hiç vazgeçmedik. İyiyiz desek pinokyo gibi burnumuz uzayıp kendimizi ele vermeyiz ya elbet! Karın beyazlığı gibi bu güzel kelimeyle kapatırız hüzünlerimizi!
Yılbaşı, Noel Baba da neymiş! Bizim çocuklarımızın, fakirlere erzak taşımaktan sırtı nasır tutmuş Peygamber torunu olan Zeynel Abidin'i öğrenmeleri lazım! Başkaları fasa fiso!
Kim; barış adına, sevgi adına, insanlık adına bir arayışa girerse, söyleyin ona ben buradayım. Önümüzdeki yıl; gülümsemenin, sevginin, insanlığın tüm sömürülmüş ve çürütülmüş duygulara meydan okumasını umut ediyorum. Sevgi ile! Çocuklukla kalın.
***
Konya'mızın kıymetli Hanım yazarlarından Hüzeyme Yeşim Koçak Üstâdemin babası İsa Ruhi Bolay'ın, Hakk'ın rahmetine kavuştuğunu büyük bir teessürle öğrenmiş bulunuyoruz. Merhuma Allah'tan rahmet diler, Ütâdeme de taziyelerimi iletir ve acılarını paylaşmakla birlikte sabır niyaz ederim. Mekânı cennet olsun.
