İçinde bir orkestra en sesli müzikalini o gün sergiliyordu. Kalbi ritme eşlik edercesine hızla çarpıyordu. Göz pencerelerinden çevresine bakıyor fakat buğulanan görüntüleri ayırt etmekte zorlanıyor, göremiyordu. Etrafını çevreleyen devasa kalabalığın içinde kendini küçücük ve sıkışmış hissediyordu. Zihni “her şey yolunda” diye tekrar ediyor olsa da, heyecanının verdiği stresi üzerinden atamıyordu.

İlk defa bu kadar büyük bir kalabalığın içinde konuşma yapacaktı. Hay aksi! Yazdığı söyleşi yazısını da araba da unutmuştu. Sahneye çıkmasına dakikalar kalmıştı. “Boş ver!  Sakin ol ve kendin olmaya çalış.” diyerek sakinleşmeye çalışıyordu.

Karşısında birbirinden yetenekli lise öğrencileri emek emek hazırladıkları tiyatro gösterilerini sergiliyorlardı. “İyi ki böyle bir gösteri düşünmüşler” diye geçirdi içinden… Biraz da olsa kendini rahatlatacak zamana sahipti. Sahnede askere gidecek delikanlıyı uğurlayan gözü yaşlı bir aile vardı rol icabı… Gerçekten yetenekli kızlardı; “ellerinden tutulmalı” diye düşündü. Evet, tiyatroya kendini verirse biraz da olsa zihnindeki heyecan verici düşünceleri silebilirdi.

O da ne?! Sanırım gösteri bitmişti. Sıra ona geliyordu. Sunumu yapan iki kız öğrenci özgeçmişini okurken kalbinin ritmi yine yükselmeye başladı. Sahneye onun için bir masa ve sandalye konuldu. Aslında ayakta gezerek konuşmak istiyordu fakat hangi ara sahneye çıktığını ve koltuğa oturduğunu anlamadan ilişivermişti oraya… Karşısında ilk göz ağrı, ne zorluklarla eline alabildiği kitabı, herkesin elinde havaya yükselmiş bir şekilde ona bakıyordu.

Gözleri doldu fakat kendini hemen topladı ve selam vererek konuşmasına başlamaya karar verdi. Aklında konuşmak için belirlediği bir sürü başlık vardı. Özellikle İmam-Hatip’in öneminden bahsedecek ve kendi yaşadıkları üzerinden güzel mesajlar vermeye çalışacaktı. Sesinin ayarlamakta biraz zorlanıyordu. Aslında kendinden emin genç bir yazardı. Ne olduysa anlayamadığı bir duygu terörü yaşıyordu.

Konuşmaya başlamıştı. Kekelememeye ve heyecanını yansıtmamaya çalışarak devem etmeye çalışıyordu. Karşısında duran kalabalığında çok heyecanlı olduğunun farkındaydı.  Ve soru-cevap şeklinde ilerlemenin daha rahatlatıcı olacağını düşündü. Beklediğinden güzel ve ince sorular geliyordu. Nasıl yazar olmaya karar verdiği, yazarlığın nasıl bir şey olduğu, hangi yazarlardan etkilendiği gibi sorular birbiri ardına geliyordu ve daha rahatlamış bir şekilde cevaplarını özgün vermeye çalışıyordu.

Soru-cevap faslı da bittikten sonra kalabalık imza için kitapları ile ona doğru koşmaya başladı ve bir anda etrafı çevrelendi. Fuarlarda ünlü yazarların önünde ucu bucağı görünmeyen sıra gibiydi imzalarını bekleyen birbiri ardına duran bu heyecanlı gençlerin oluşturduğu kuyruk… İçindeki mutluluğun haddi hesabı söz konusu değildi. İlk göz ağrısını okşayarak imzalıyordu. O gün kitabına hakkıyla değer verildiği için çok memnundu.

İmza esnasında sorulan sorulara cevaplar veriyor, rahatlamış şekilde birebir sohbet ediyordu. Genel olarak genç olmasına şaşırmış olan bir kalabalık vardı karşısında… Bu onu çok daha heyecanlandırıyordu. Bir kitabı daha imzalarken “Sizi hiç yolda tanıyıp, fotoğraf çektirmek isteyen kişiler oldu mu?” sorusu tatlı bir kız tarafından yöneltildi. Bir anda kocaman bir gülümseme, zihninde canlanan bu sahne ile gelip yüzünün orta yerine yerleşti…

Yolda gezerken fotoğraf çektirmek isteyen bir kalabalığın ortasında patlayan flaşlara gülerken hayal etti kendini… İmzasını bu düşüncenin verdiği gülümseme ile tamamladı. Ve tabii ki böyle bir şeyle asla karşılaşmamıştı. Normal halli bir insan olarak hayatına devam etmiş ve yaşamının böyle de süreceğini düşünüyordu. Ama içinden bir ses de kahkahalar atarak;

“AÇILIN BEN BİR ÜNLÜYÜM!” diye bağırmak istiyordu. Bu güzel hatıra, hayatının anı yapraklarına en güzel biçimde yerleşmişti.

***

Mahmut Sami Ramazanoğlu İmam-Hatip Ortaokulu ve Anadolu Lisesi Bölümlerine düzenlenen söyleşi ve imza gününden kalan güzel bir anım… Okulun değerli Müdürü Yusuf Doğan Beyefendi’ye, Müdür Yardımcısı Vildan Çakıcı Hanımefendi’ye ve çok değerli öğretmenim Fatma Büyükyorulmaz Hanım’a başta olmak üzere, katılan tüm öğretmenlere ve heyecanlı öğrencilere ilgilerinden dolayı çok teşekkür ediyorum.