Ben uçsuz bucaksız karanlık gökyüzünün ortasından size göz kırpan bir yıldızım! Beni umudu tükenmiş, kalbi yorgun bedenler gönüllerine buyur eder. Küçücük gözüken yüzeyim milyonlarca yıla meydan okudu. O kadar da küçük sayılmam aslında sadece sizden çok uzaktayım!
Bizler genelde insanların dert ortağı oluyoruz. Kapkaranlık bir gökyüzünde cılız da olsa ışığımızı saçmaya çalıştığımız için sanırım. Siyah renk sıkıntı ve zorluklar anlamına geliyormuş. Bizim ışıklarımız sizlerin gönlünde umuda sebep oluyor. Her sıkıntıda bir aydınlığa çıkış yolu vardır muhakkak! Sizler bunu dertsiz, sessiz sedasız günlerinizde düşünmüyorsunuz bile!
Çoğu dert arkadaşım aylarca uğramıyor gökyüzüne, sadece beni mutsuz günlerinde ziyaret ediyorlar. Bazı yıldız arkadaşlarım kaydığında hemen ona odaklanıp dilekler tutuyorlar. Oysa bizim size yardım edecek gücümüz yok. Ama yine de sessizce sizin gözbebeklerinizde bir yıldız gibi parlayan umut parıltılarını izliyoruz.
O kadar olay oluyor ve kaos yaratıyorsunuz ki bu kargaşaların sadece sizlere zararı olacağının farkında bile değilsiniz. Aranızda görünmeyen bencillik seli almış başını gidiyor. Önüne çıkan herkesi yutup, yerine nifak tohumları ekiyor. Küçük bedenler daha bunları anlamadığı için onlarda işe yaramıyor. Kötülüklere boyun eğer olmuşsunuz, onlarda bu köleliğinizden dolayı cellât gibi iyi niyetlerinizin başını kesiyor. Üzülüyorum halinize; ama kaymaktan başka elimizden bir şey gelmiyor. Buna, sizlerin mutlu olup heyecanla dileklerinizi bizlere uçurup, umut beslemeniz eklenince biraz da olsa biz de mutlu oluyoruz.
Bu gece milyonlarca kişiden biri, küçücük umutla gökyüzüne bakan bir çift göz dikkatimi çekti. Korkuyla perdelenmiş gözleri... Kalbi kötülüklerin ikiyüzlülüğüne yabancı, neden nidalarıyla lâl olmuş dilini gönlüyle konuşturan! Ona biraz daha dikkat kesildim. Mırıldanışlarını duyuyor gibiydim.
Savaş kurbanı olan bu çocuk sevdiklerini kaybetmiş, evinden, yurdundan, okulundan, arkadaşlarından ayrılarak taa buralara kadar gelmiş... Kardeşlerinin bir kaçı ölmüş! Babasıyla yan yana uzanmışlar gökyüzünün sıkıntıları biraz daha körükleyen siyahlığının altına! Gözlerinde daha yaşanmamışlıkların izleri gizli! Hayaller ve geleceğe dair daha nice şeyler dolu ömür merdiveninde! Hepsi elinden zorla alınmış bu çocuğun, bunlara ağlayıp hayıflanmasına bile izin verilmemiş. Tatlı bir şeker gibi zaten onun olan canı bağışlanıp bu sana yeter diye pışpışlanmış.
O gece küçük de olsa gökyüzünün bir kısmını aydınlattığım için kendimden utandım. Bunca karanlığa bürünmüş yürekler varken, umutla göz kırpmaktan çekindim. Gökyüzündeki her yıldızın benim gibi hissettiğini biliyordum. Ne çok şey koparılıp bir kenara paçavra gibi atılmıştı bu çocukların hayatından! Savaşlar, kavgalar, döğüşler insanlığın ayıbı iken bu suçsuz günahsız çocukların hatası neydi?
Gökyüzü bugün hiç olmadığı kadar karanlığa çalıyordu. Aynı yıldızın altında milyonlarca hayata ve hikâyeye kucak açan, evimizin çatısı olup bizi koruyan gökyüzü kendi acizliğinden hayıflanıyordu. Bizim de yapacağımız bir şey yoktu. Çocuklar yağmur yağınca sevinirdi. Ama yağmuru bıraksa bulutlar bu çocuk ıslanacak ve giyecek bir başka kıyafet bile bulamayacaktı.
Başlarını sokacak doğru düzgün evleri dahi yoktu. Gökyüzü misafir etmişti onları bu gece! Daha birçok gecede kucak açmaya hazırdı. Ama insanların bir eve ihtiyacı vardı. Bizler gibi değilsiniz, korunmanız gerekiyordu.
Onu mutlu etmek ve bir dilek tutup hayata umutla bakmasını sağlamak için bir arkadaşım kaymak istedi. Güzel bir fikirdi. Kelimelerini daha tam çıkaramayan o dudakların, bizlere neler fısıldayacağını merak ediyorduk. Arkadaşım kendini semadan hızlıca bıraktı. İnce bir çizgi ışık meydana geldi. Çocuk gözlerini kocaman açtı. Sanki ihtiyacı olan tek şey şuan buydu.
Ve İnsanların kötü olmamasını diliyorum. dedi. Kötülük ne de çok sarmıştı etrafını! Biz kendi için bir şey dilemesini beklerken o, ondan hayatını, geleceğini, hayallerini çalan insanlar için dilek dilemişti. Bir daha ne zaman yıldızın kayacağını bilmeden! Bir çocuk masumiyeti karşısında hepimiz sükûta bürünmüştük. Daha sessiz ve daha karanlıktı bu gece!
