Uzunca bir aranın ardından sizlerle buluşmak çok güzel…
Uzunca derken…
Efendim, öncelikle yazılarıma neden ara verdiğimi soranların merakını gidermek adına bir birkaç cümle yazayım…
Sonra da bu süreçte neler yaşadığımı…
Malum, bir süreç yaşıyoruz.
Dünyanın imtihanı diyorum ben…
Korona virüs illetinden bahsediyorum.
Hep “çember daraldı” diyorlar ya…
Bana kadar da geldi…
Hem de o kadar dikkat etmemize rağmen.
Maske, mesafe ve temizlik…
Maskesiz hiç çıkmadık, mesafeyi koruduk ve temizliğe dikkat ettik ama yine de kaçamadık.
Anlaşılan bu çember daha da daralacak ve herkes bu imtihandan kaçamayacak.
Allah’a hamdolsun, biz ayakta atlattık.
Lütfen dikkat edelim…
Lütfen…
Kendimizi düşünmüyorsak da sevdiklerimizi düşünelim ve bakanlığın ve yetkililerin uyarılarına riayet edelim.
O yüzden bir kez daha yazıyorum; Maske, mesafe, temizlik…
Bu uyarılardan sonra, biz süreçte neler yaşadık? bunu anlatayım biraz.
Dedim ya…
Hamdolsun çok ağır bir süreç yaşamadık ve ayakta atlattık.
Lakin…
Psikolojik olarak kolay bir şey değil.
Hazırlıklı değiliz eyvallah ama insanın hayatta her şeye hazırlıklı olması gerektiğini öğrendim öncelikle.
İlk duyduğumda irkilmiştim.
“Geçmiş olsun testiniz pozitif” cümlesi biraz sendeledi açıkçası.
Nasıl bir süreç yaşayacağınızı bilmeden “sağolunuz” kelimesi çıktığı ağzımdan.
Ne kadar da zormuş?
Bu habere “sağolunuz” demek.
Ve o ilk cümleyle başlıyor serüveniniz.
10 günlük serüven…
Aradan çok saat geçmeden filyasyon ekibi geliyor. Durumunuzu kontrol ediyor, ilaçlarınızı veriyor.
Sonra…
Rapor falan işte…
Onun öncesinde bakanlıktan aranan telefonun “Geçmiş olsun testiniz pozitif” cümlesi ile filyasyon ekibinin geliş süresi kadar strese giriyorsunuz.
Stres demeyelim ama…
Bir anda geçmişiniz film şeridi gibi gözlerinin önüne geliyor ve bundan sonrası için plan yapıp yapmama arasında kalıyorsunuz.
Kimseye anlatamayacağınız bir duygu.
Allah kimseye yaşatmasın.
Amin…
Test sonucunun pozitif çıkması ile filyasyon ekibinin eve ulaşması arasında ne kadar bir zaman var?
Bilmiyorum açıkçası…
Ama çok uzun değil…
Belki yarım saatlik belki de daha az.
Ama bu süre size bir yıl gibi geliyor.
Bu sürede her şeyi düşünüyorsunuz.
Hamdolsun…
O süreci de atlattık…
Koronayı da…
Rabbim imtihanımızı kolay eylesin…
10 günlük bir karantina sürecim oldu.
Bu süreçte, bizlerden desteğini hiç esirgemeyen;
İl Sağlık Müdürü Mehmet Koç’a…
İl Sağlık Müdürlüğü Basın Sorumlusu Barış Şayır’a…
Beyhekim Devlet Hastanesi Başhekimi Celil Hocam’a…
Aile hekimimiz Dr. Mehmet Sadrettin Özerdem’e…
Filyasyon ekibine…
Tabi hepsini burada yazabilmek kolay değil ama sadece şunu ifade edeyim ki; bu süreçte bizi hiç yalnız bırakmadılar.
Allah devletimize zeval vermesin.
Amin…
Ha bir de bu süreçte bizleri arayan, mesaj yoluyla ulaşan, partilerin il başkanlarına belediye başkanlarımıza, , STK başkanlarına ayrı ayrı teşekkür ediyorum.
Son bir söz…
Bu işin şakası yok.
Lütfen dikkat!
Maske, mesafe ve temizlik…
