Kasım ayı sonbahar mevsiminin son ayıdır. Bu ay sararmış ve yer yer kızarmış yapraklar ağaç dallarından düşerek yeryüzündeki yerini alır. İnsanın içini titreten bir soğuk vardır. Bir fincan sıcak çikolata ister insan. Soğuk, yağmurlu, gri gök yüzüyle kasvetli bir ortam oluştursa da, sevdiklerinin yanındaysa bu ortam insana huzurlu gelir. İnsanların çoğu sonbaharı sevmez. Yağmurlu, soğuk gibi sevmemelerinin nedenlerini sunarlar. Halbuki sonbaharın içinde gizlenen ve bulunmayı bekleyen huzurun ve mutluluğun farkında değildirler. Özellikle sonbaharın son ayı olan kasım ayında, "Kışa yaklaşıyoruz!" sinyali veren o soğuk. Ama bu kasım ayındaki huzur ve mutluluğa engel değil. İnsanların anlamak istemediği şey ise bu. Ya da o huzuru bulmak için çaba sarf etmek istemiyorlar. Bu küçük bir çocuğun bahar ayında arkadaşları ile oynadığı saklambaç oyunu gibi bir nevi... O çocuk saklambaç oynarken nasıl mutluysa Kasım ayında sevdiklerinin yanındaki insan da o kadar mutlu olmalıdır. Özetle, İnsan sonbaharın son ayı olan kasım ayının içinde gizlenen ve insanlar tarafından bulunmayı bekleyen huzuru ve mutluluğu sevdiklerinin yanında, kimi sıcak bir çikolata eşliğinde aramalı ve bulduğunda ise bulduğu mutluluk katlanmalıdır.
Sonbahar zamanı
Rüzgar sonbahar oyunlarını oynuyor
Bahçeler ve yollarda.
Dönüyor, yuvarlanıyor
Turuncu, kırmızı sonbahar yaprakları.
Her sallanan ağaçtan geçerek
Elmaları düşürene dek eserek
Düşene kadar yaprakları sallar
Rüzgarın parti zamanı
Rüzgar, eğlence dolu dans ediyor.
Sonbahar güneşi gülüyor
Meşe palamudu, çam kozalakları, yapraklar,
Ağaçların altında bir halı seriyor
