Yola engel taşlar, canları yakan dertler,
Aman sakın dudağına isyan düşmesin!
Varınca menzile, unutulurmuş meğer,
Eskiler derler ki; “Olmamışa dönersin!”
Ama bilirsin, her sıkıntıda bir hikmet var,
Her çilenin sonunda rahmet başlar.
O onaran eli, unutmamak gerekir,
Her yaranın üstüne şifa serpen Rabbi.
Küçük bir inanç tohumu var yüreğinde,
Meyvesindense, mutluluk kıymet değerde,
O tohum nevşünema bulur derinlerde,
Yapraklarını açar en güzel menzile.
Zorluklar karışır bazen mutluluklara,
Hayat yaşanırken böyledir ara sıra,
Kader gayrete aşıktır! Unutma çare,
Mücadele et, sebat et, dayan, pes etme!
Sebeplere bağlayıp kendinden bilmedin,
Her dertte, her nimette onu daim sevdin,
Düşe kalka vardın, yol bitmezmiş sandın,
Şifayı buldun, Rabbe şükürler eyledin!
Selam olsun dostum, Allah’ı bulanlara!
Her yarada, O’na tevekkül edenlere!
Unutma! Derman dağıtılır dertlilere,
Zaman akıp gider, “Olmamışa dönersin!”