Gül meyleder sükûnetle açmaya
Rahmet iner sabah ile dünyaya
Bülbül başlar aşk nağmesi ötmeye
Kokunla âlem huzura gark olur.
Sen geçince rüzgâr bile susar
Her çiçekte adın ayrı kokar
Kalplerde yeşerir özlemin bahar
Kokunla âlem huzura gark olur.
Diken bile edep ile dururken
Yaprağın aşktan sararıp solarken
Gül utanır, kızarıp bükülürken
Kokunla âlem huzura gark olur.
Ey gül yüzlüm, mahzun gönlümün nuru
Sensin kalplerin sekine, huzuru
Adınla silinir her gam kederi
Kokunla âlem huzura gark olur.
Sen yoksan cümle varlık susar fena
Sen varsın, hayat döner gülistana
Güneş doğar ümmetin her gönlüne
Kokunla âlem huzura gark olur.