Gül meyleder sükûnetle açmaya

Rahmet iner sabah ile dünyaya

Bülbül başlar aşk nağmesi ötmeye

Kokunla âlem huzura gark olur.

Sen geçince rüzgâr bile susar

Her çiçekte adın ayrı kokar

Kalplerde yeşerir özlemin bahar

Kokunla âlem huzura gark olur.

Diken bile edep ile dururken

Yaprağın aşktan sararıp solarken

Gül utanır, kızarıp bükülürken

Kokunla âlem huzura gark olur.

Ey gül yüzlüm, mahzun gönlümün nuru

Sensin kalplerin sekine, huzuru

Adınla silinir her gam kederi

Kokunla âlem huzura gark olur.

Sen yoksan cümle varlık susar fena

Sen varsın, hayat döner gülistana

Güneş doğar ümmetin her gönlüne

Kokunla âlem huzura gark olur.