Karanlığın içerisinde bir paye olmaktansa, mum yakıp karanlığı aydınlatmak için elimizden gelen gayreti göstermemiz gereken bir zaman dilimi içerisindeyiz.
Aklı selim davranmaya her zamankinden daha çok ihtiyacımız var...
Bir terör olayı ülkenin gündemine bomba gibi düşüyor. Herkes bu olayı konuşuyor. Sivil toplum kuruluşları ardı ardına açıklamalar yaparak terörü lanetliyor.
Dünya görüşü ne olursa olsun, ortak kanaat, terörün bir an önce def edilmesi, 100 kişinin ölümüne neden olan terör olayının faillerinin meçhul kalmaması, olayın faillerinin bir an önce yakalanıp en ağır şekilde cezalandırılması hepimizin ortak temennisi.
Daha önce benzer olayları yaşamış ve tecrübe etmiş bir milletiz. Ne kadar ağır tecrübeler ediniyoruz. Allah beterin daha beterini görmekten, yaşamaktan bizleri muhafaza etsin.
Sebebi ne olursa olsun bu tür vakaların bir daha yaşanmaması için dua etmekten başka elimizden bir şey gelmiyor.
Bakın bugün millilerimizin maçı var.
Böyle mi olması gerekiyordu?
Şimdi hem Konya, hem de Türkiye milli maçın heyecanını yaşamamalı mıydı?
Yürekler milli sevda ile birbirine kenetlenmemeli miydi?
Konya'da milli bir hava esip, yüreklerimizi aynı heyecanda birleştirmemeli miydi?
Olmadı işte, olmuyor...
Böylesi büyük acıları yaşayan yürekler, çarpılmış gibiyken nasıl olsun da heyecan yaşasın...
Acı üzerine acı yaşamışken, üzerimize kan bulanmışken, nasıl olur da sevinebilir, heyecan duyabiliriz ki...
Dün cennet vatanımızın doğusunda, dağ başında, vatan bekçilerinin canına kasteden hain teröristler, şimdi başkentin göbeğinde kanlı eylemlerine sürdürüyorlar.
Kanı kanla temizleme çabası gibi...
Temizlenir mi hiç?
Ha askerimiz, polisimiz şehit edilmiş, ha sıradan vatandaşımızın canına kast edilmiş...
Ne farkı var?
Ölen insan, öldürülen insanlık olduktan sonra Ankara'da olmuş, başka şehirde olmuş ne değiş ki?
Bizi bize düşürmek isteyenlerin kanlı eylemlerinde sınır tanımadıklarını, ülkemizin birliğine ve beraberliğine kastedenlerin ne kadar büyük oyunlar oynadıklarını bir kez daha görmüş olduk.
Görmez olaydık...
Şimdi ölenlerin cenazeleri toprağa veriliyor. Allah rahmet eylesin. Kim olduklarına, ne düşündüklerine bakmak bu noktada hiç doğru değil.
Önemli olan tekrar tekrar söylemekte fayda gördüğümüz üzere, insanlığın öldürülmüş olması.
Önemli olan, milletimizin birliğine ve bütünlüğüne göz dikmiş olanların, var güçleri ile kardeşlik olgusunu yıkmaya çalışmaları.
Önemli olan dört bir tarafımızı çepeçevre sarıp, bizi yok etmek isteyen Haçlı zihniyetinin emellerini görebilmiş olmak.
Ve en önemlisi de, Birlikte rahmet, ayrılıkta azap var diyebilmek ve tüm yaşananlara rağmen hep bir ağızdan biriz, kardeşiz, birlikte büyük Türkiye'yiz diyebilmek.