Konya'daki 4. yılımı nihayete erdiriyorum. Zaman zaman aslen Bozkırlı olduğumu  ama İstanbul'da doğup büyüdüğümü ifade etmişimdir. Konya'ya yabancı değiliz, memleketimiz, ikinci yuvamız. 

Mevlâna diyarında geçen 4 yıl boyunca Konya insanının güler yüzlü ve tevazuu sahibi insanlar olduğunu söylerdim ve bilirdim. Hoş yine öyle. Fakat bir kısmı öyle imiş. Konya'da 'gubuz' diye tabir edilen, insanlıktan nasibini almamış zevatlar çokmuş zira.

Hem okuyan hem de çalışan tiplerdendim daha geçen günü kadar. Lisans hayatımızla birlikte öğrenciliğimizi de sonlandırdık. Şimdi toz pembe hayattan gerçek hayata geçiş yaptık.

Konya'nın 'gubuz' insanını da öğrencilikten sonra tanıdım. Keşke tanımaz olaydım. İnsanlarda ticaret ahlakı diye bir olgu kalmamış. Karşılıksız haber veya röportaj yapacaksın, dükkana giriyorsun, halini arzedemeden suratsızın 'suratıyla' karşılaşıyorsun.

Ne olursa olsun, para dahi talep etsem içeriye bir Allah'ın kulu girmiş. Hiçbir şey yapamasan bile, kabileyetin olmasa bile, bir güler yüzünü eksi etme be Allah'ın kulu. 

Lafta, Müslüman bunlar. Lafta, namaz kılıyorlar. Lafta, 'çok şükür işlerimiz iyi. Cenab-ı Hakk veriyor' diyorlar. Veriyor ama razı mı acaba? Helalinden mi veriyor? Rabbı darıltıyorsun haberin yok gafil, sözde Müslüman. 

Bir züğür tesellisi olabilir belki ama kendimi bu şekilde avutuyorum. Her şeye rağmen 'gubuz' insanla nasıl muhatap olunur, nasıl konuşulur, çok şükür bunu öğrendim öğrenciliğimin bitmesinden 3 ay sonra. Hem cennet dolarken, cehennemin boş kalmasını bekleyemeyiz değil mi? 

Hasılı; üzülüyorum. Bu 'gubuz'luğu bir gayrimüslim yapsa hiç yadırgamam. Fakat bu şerefli dine, İslâm'a intisap edenlerin, insanlıktan sanki nasipsizmiş gibi davranmaları zatımı üzüyor, moralimi çökertiyor. Sadece Konya'da değil belki her vilayette, her yer de vardır bu güruh kesim. Olabilir de. Ne bilemiyim, gönül istemiyor Konya gibi maneviyatı yüksek bir beldede bu tip insanların barınması. Şehre kötü bir imaj katıyorlar. Şöyle diyorum, içimden o nasipsizlere; 'hayat her şeye rağmen devam ediyor. İyiler de olacak kötüler de. Can sıkmaya gerek yok. Tam manasıyla Müslüman olamaksak da hiç değilse Mevlâm insanlara karşı güler yüzlü olmayı çehremizden almamış, şükür.'