Geçen haftaki yazımda buğday ve gıda maddeleri gibi birçok Düşük Teknoloji Yoğun Ürünlerin öneminden bahsedip, sadece Yüksek Teknoloji Yoğun Ürünler üzerine vurgu yapılıp, diğer ürünlerin küçük ve hatta hor görüldüğünden bahseden eleştirel bir yazı yazmıştım. Bu kapsamda da Düşük Teknoloji Yoğun Ürünlerin, bilimsel olarak nasıl sınıflandığı ve bunların hangilerinin olduğunu bu haftaki yazımda paylaşacağımı yazmıştım

O ZAMAN

Söz verdiğimiz üzere bu ürünlerin, hangi gruplar altında sınıflandığını görelim.

GÖRELİM Kİ

Ülkemiz ihracatı içerisindeki önemlerini iyice anlayalım.

 OECD REV.3 KAPSAMINDA

Düşük Teknoloji Yoğun Ürünlerin sınıflandırmada yer alan ürün grupları;

ACABA BİLYOR MUYUZ?

  • Düşük Teknoloji ürünlerin ihracatında Açıklanmış Karşılaştırmalı Üstünlük Endeksine göre “Rekabetçi” Olduğumuzu

REKABETÇİLİK SEVİYELERİNDE İSE

İhracatımızda;

  • Tekstil Ürünlerinde “Güçlü Rekabet Üstün”
  • Giyim eşyası grubunda “Orta Rekabet Üstün”
  • Gıda Ürünleri ve İçecek ve Mobilya grubunda ise “Zayıf Rekabet Üstün” olduğumuzu biliyor muyuz?

Sonuçta hepsi rekabetçimi? NEVET

ÜLKEMİZ ÜRÜNLERİNİN İHRACATINI

Tekstil, giyim eşyası ve gıdadan bağımsız düşünebilir miyiz? NAYIR

NOT

Rekabet avantajımızın olmadığı dokuz ana grup içerisinde yer alan ürünler sadece üç gruptan oluşmaktadır. Bu ürünler; Tabaklanmış Deri, Bavul, El Çantası, Saraciye ve Ayakkabı, Ağaç ve Mantar Ürünleri (Mobilya Hariç) Hasır vb. Örülerek Yapılan Ürünler ve Basım Yayım; Plak, Kaset vb. Ürünlerdir.

SONUÇ: Rekabetçi olduğunuz ürün gruplarını küçümsemek yanlış olduğu kadar, katma değerli ürün ihracatını sadece Teknolojik ürünlere bağlama ve diğer unsurları yok saymak, (örneğim markalaşma vb.) bir o kadar da hatalıdır.