Hoş Geldin, Ey Mübarek Ramazan...

 

Bir yıl kadar olmuştu bizden ayrı olalı...

Giderken mübarek elini, bize salladı.

“Nasip olursa gelirim” demişti, manalı!..

Uğurlarken hep olmuştuk, içten ağlamalı...

 

***

 

Yaşatmıştı âlem, verdiği maneviyattı...

Sevincimiz taştı ki, bize Bayram yaptırdı!..

“Ağlamak ne, sevinç ne?..” Diye soran da vardı...

Verdiği  o huzuru  bilmeyen, anlamadı!..

 

***

 

Bahşettiği felsefe ve de maneviyattı...

Vardı iki dünya için de, yaşam sarardı!..

Kimimiz yaşadı onu, asla unutmadı...

Kimimiz boş verip nedense, faydalanmadı!..

 

***

 

Sevenlere duyurdu,  “Geliyorum ben” diye...

Sevinçtir aldı herkesi, başladı imece!..

Un şeker yağ gelmişti, hamurlar sinilerde...

Zengin fakir hep beraber olmuştu, hizmette!..

 

***

 

Şehriyeler döküldü, erişteler kesildi...

İftarlıklar alındı sıra sıra dizildi!..

Temizlikler başladı,  dolap, tahta silindi...

Fakirler hediyelerini alıp sevindi!..

 

***

 

Hazırdı herkes, yoktu onu karşılamayan...

Gün geldi, göründü ay, başladı ulvî zaman!..

Müslüman âlemin hepsini, kutlarım candan...

Yine Hoş geldin bize, ey Mübarek Ramazan...

 

                                                           Ahsen Gülbağ