Çocuklara olan sevgisinden dolayı onlara tesadüf ettikçe dâima selamlardı. (Ebû Dâvud)

Resûl-i Ekrem (s.a.v.) anne ve baba ile çocuklara dâir hâdiselerden son derece mütehassıs olurlar ve bunlan dinlemek isterlerdi. Bir gün fakir bir kadın, iki kızı ile Hz. Âişe (r.a.)’yi ziyaret etmiş ve Hz. Âişe (r.a.) evde onlara ikram için bir hurmadan başka bir şey bulamayınca hurmayı anneye ver­miş; anne de hurmayı ikiye bölerek çocuklarına yedirmişti. Hz. Âişe (r.a.) bu hâdiseyi Allah (c.c.)’ın Resulü (s.a.v.)’ne anlatınca Efendimiz (s.a.v.) şu sözleri söylediler:

“Çocukları hakkıyla sevmek ve onları koru­mak Cehennemden kurtuluştur.”

(Buhârî)

Ashâb’dan Câbir b. Semûre (r.a.) anlatıyor:

— “Bir gün Resûl-i Ekrem (s.a.v.)’le namazımı kıldım. Namazdan sonra Resûl-i Ekrem (s.a.v.) ev­lerine gidiyorlardı. Ben de kendilerini ta’kib ettim. Rsûl-ı Ekrem (s.a.v.) yolda ba’zı çocuklara rast eldiler; hepsini okşadılar, beni de onlarla beraber okşadılar…”

Bir gün Resûl-i Ekrem (s.a.v.), bir çocuğu sever­lerken bir bedevi gelmiş ve Allah (c.c.)’ın Resulü (s.a.v.)’ne:

“Siz çocukları bu kadar seviyorsunuz, benim on torunum olduğu halde bir defa bile kucağıma alıp sevmedim!” demişti de Allah (c.c.)’ın Elçisi (s.a.v.) de:

“O halde Cenâb-ı Hakk seni şefkat hissin­den mahrum etmiş.” cevabını vermişlerdi.

Torunları Hz.Hasan ve Hz.Hüseyin geldiğinde birisini sağ dizine birisini de

sol dizine alır oturturdu.

Kız torunu namazda sırtına çıkmış oynuyordu. Onu yere indirmeyip öyle namazını bitirmişti.

Çok sevdim seni

Bir kız çocuğunu

Babası kumlara gömerken

Çığlığını duydun aldın kızı topraktan

Babasıyla konuştun

Merhamet bakışını akıttın gönlüne

Sarıldı evladına baba

 Gözyaşları seller içinde

Kuşu vefat etmiş bir

çocuk gördün dayanamadın ağlayışına onunla birlikte oldun kuşunu toprağa birlikte gömdün

Başını okşayıp gönlünü almanı sevdim

(Peygamber (s.a.v.) Efendimizin Yüce Ahlâkı)