Bakmak için ne gerekir?

Görmek için ne gerekir?

Baktın mı, gördün mü denir?

Ben aynayım ne görürsen aksederim.

Mümin müminin aynasıdır

Kendi aynasını dünyada görmelidir

Her gördüğünü hızır bilmelidir

Ben aynayım ne görürsen aksederim.

Ey İnsanoğlu bak ne diyor ayna?

Beri gel beri, bende gör kendini

Baktığın bensem, gördüğün sensin

Ben aynayım ne görürsen aksederim.

Zahirde görünen bedenin

Batında görünen de sensin

Ruh sınırsız, kısıtlı olan bedenin

Ben aynayım ne görürsen aksederim.

Arif olan hakikatle bakandır

Baktığında suretinden anlayandır

Yüz, gözler kalbin aynasıdır

Ben aynayım ne görürsen aksederim

Mümin müminin aynasıdır

İnsan ölmeden aynasını görmelidir

Teni toprak görmeyendir

Ben aynayım ne görürsen aksederim

Karşında aynanı görmelisin!

Allah-u Ekber, sen aynı bana benzersin!

Ama sen kimsin, söyler misin?

Aynı bana benzersin!

Ben senim, nasıl bensin?

Sen işte o nûru tecellisin!

Cehennem ondan kaçıyordu

Nûrun, nârımı söndürüyor diyordu

Sen Resulullahı görüyordun

Ben aynayım ne görürsen onu aksederim.

Sadıkların halleri budur

Haktan alıp halka verir

Varlık dünyasının göz bebeğidir

Ben aynayım ne görürsen onu aksederim.

Bu amelleri işlemeli, bu hallere çıkmalı

Velhasılı gönül bir aynaysa eğer

Ayna cam gibi temiz leke götürmemeli

Ben aynayım ne görürsen onu aksederim.

Söz taşıyan maymun suretinde

Hainlik yapan yılan suretinde

Ama dergaha yüz sürenlerde

İnsan sıfatına çevrilir girenlerde

Ben aynayım ne görürsen onu aksederim.

Gönül aynasında resmi, nakşı görürsün

Hem resmi, hem de nakşı yapanı görürsün

Hem de Hakk’ın selim sıfatını görürsün

Ben aynayım ne görürsen onu aksederim.

İnsan-ı kâmil tertemiz gönül eridir

Ne kirlidir, ne de kirletir

Hakkın halifesi, varlığın tecellisidir

Kâinatın en değerlisi, insanlığın özüdür

Ben aynayım ne görürsen onu aksederim.