Bakmak için ne gerekir?
Görmek için ne gerekir?
Baktın mı, gördün mü denir?
Ben aynayım ne görürsen aksederim.
Mümin müminin aynasıdır
Kendi aynasını dünyada görmelidir
Her gördüğünü hızır bilmelidir
Ben aynayım ne görürsen aksederim.
Ey İnsanoğlu bak ne diyor ayna?
Beri gel beri, bende gör kendini
Baktığın bensem, gördüğün sensin
Ben aynayım ne görürsen aksederim.
Zahirde görünen bedenin
Batında görünen de sensin
Ruh sınırsız, kısıtlı olan bedenin
Ben aynayım ne görürsen aksederim.
Arif olan hakikatle bakandır
Baktığında suretinden anlayandır
Yüz, gözler kalbin aynasıdır
Ben aynayım ne görürsen aksederim
Mümin müminin aynasıdır
İnsan ölmeden aynasını görmelidir
Teni toprak görmeyendir
Ben aynayım ne görürsen aksederim
Karşında aynanı görmelisin!
Allah-u Ekber, sen aynı bana benzersin!
Ama sen kimsin, söyler misin?
Aynı bana benzersin!
Ben senim, nasıl bensin?
Sen işte o nûru tecellisin!
Cehennem ondan kaçıyordu
Nûrun, nârımı söndürüyor diyordu
Sen Resulullahı görüyordun
Ben aynayım ne görürsen onu aksederim.
Sadıkların halleri budur
Haktan alıp halka verir
Varlık dünyasının göz bebeğidir
Ben aynayım ne görürsen onu aksederim.
Bu amelleri işlemeli, bu hallere çıkmalı
Velhasılı gönül bir aynaysa eğer
Ayna cam gibi temiz leke götürmemeli
Ben aynayım ne görürsen onu aksederim.
Söz taşıyan maymun suretinde
Hainlik yapan yılan suretinde
Ama dergaha yüz sürenlerde
İnsan sıfatına çevrilir girenlerde
Ben aynayım ne görürsen onu aksederim.
Gönül aynasında resmi, nakşı görürsün
Hem resmi, hem de nakşı yapanı görürsün
Hem de Hakk’ın selim sıfatını görürsün
Ben aynayım ne görürsen onu aksederim.
İnsan-ı kâmil tertemiz gönül eridir
Ne kirlidir, ne de kirletir
Hakkın halifesi, varlığın tecellisidir
Kâinatın en değerlisi, insanlığın özüdür
Ben aynayım ne görürsen onu aksederim.