Baba bir çocuğun hayatında en önemli kişilerden belkide en önemlisidir. Baba halk tabiri ile evin direği, ocağın ateşidir. Çocuğun ise biricik kahramanı, en güçlüsü, en akıllısıdır. Babanın varlığı aileye her zaman güç verir. Babanın var olduğu evde umutsuzluk asla yoktur. Baba gerek kültürümüz de gerekse de gönlümüzde ayrı bir yere sahiptir. Özellikle çocuklukta öğrendiğimiz bir çok şeyi ona borçluyuz. Baba bir çocuğun rehberi aynı zamanda da ilk oyun arkadaşıdır. Eminim ki şuan aklınızdan babanızla geçirdiğiniz güzel vakitler geçiyordu. Babanız da nihayetinde bir birey, bir insandır. Her babanın çocuğuna karşı davranışları aynı olamaz. Babanızın kişiliği size yaklaşımında çok önemlidir. Örneğin, konuşmayı pek sevmeyen bir babanın oğluysanız ya da kızıysaníz onu öyle kabul edersiniz. Konuşmayı sevmemesi, ya da sizinle birlikte oyun oynamıyor olması sizi sevmediği anlamına gelmez. Biraz önce de ifade ettiğim gibi kişilik le alakalı bir durumdur.
Baba sözünü ne zaman duysam aklıma hep şu türkü gelir;
Bu adam benim babam
Sekiz köşe kasketiyle…
Ağlama Nacar babam,
Kötü gün geçer babam…
Baba ifadesi bir çok türküde, bir çok şarkıda önemli bir yere sahiptir. Çünkü Baba candır, Baba her şeydir Babalarımızın kıymetini iyi bilelim. Onların sözlerini dinleyip onlara karşı en küçük itirazda bulunmayalım. Unutmayalım ki dünya da yokluğu en çok hissedilen kişilerin başında hiç kuskusuz babalarımızdır.
Benim Babam
Bu adam benim babam
Sekiz köşe kasketiyle
Omuzunda sekosuyla hey!
Cebinde yok parası
Bafra'dır cigarası
Yüreğindedir yarası
Altı çocuk büyütmüş
Bir işçi maaşıyla
Bu adam benim babam hey!
Ağlama benim babam
Ağlama naçar babam
Kara gün geçer babam hey!
Bir kapıyı kapayan
Gene açar babam
Ağlama benim babam hey!
Ağlama mazlum babam
Ağlama naçar babam
Kara gün geçer babam hey!
Bir kapıyı kapayan
Gene açar babam
Allah büyük babam hey!
Bu adam benim babam
Derdi dağlardan büyük
Çaresiz (biçare) , beli bükük hey!
Bir gün olsun gülmemiş
Rahat nedir bilmemiş
Gözyaşını silmemiş
Bir lokma ekmek için
Kimseye eğilmemiş
Bu adam benim babam hey!
Benim babam mert adamdı
Mangal gibi yüreği
Yufka gibi kalbi vardı
Hayatım boyunca o'na özendim
Fedakardı
Bir dikili ağacı olmadı belki
Ama kendisi
Onuruyla yaşayan koskoca bir çınardı
Üstümdeki kol kanat
Sırtımı yasladığım dağ gibiydi
Ben babamın oğluyum
Tepeden tırnağa Anadolu'yum...
Fatih Kısaparmak
