Anlatmak, okumak, dinlemek, yazmak… Birbirinden kıymetli bu vecizeler insan hayatını büyük ölçüde etkiliyor. Hepsinin özünde ise paylaşmak yatıyor. Mutluluğu, sevgiyi, hüznü… https://www.konyayenigun.com/paylasmak-makale,10589.html
Bu satırlar Yenigün Gazetesi’nde yazdığım ilk köşe yazısının giriş cümlesiydi. Son köşe yazımın başlangıcında da kullanmak istedim. Çünkü bazen yolun sonu başını özleyelim diye vardır…
Ben yolun başındaki Büşra’ya dönüp baktığımda o zamanki yaşantımı özlüyorum. Geçtiğimiz 3,5 yıl içerisinde o kadar çok şey paylaştık ki hepsi ortak.
Çalışma arkadaşları olarak yakaladığımız kimyayı, yola devam ettiklerimiz ve edemediklerimizi de çok özleyeceğim.
Hayatta bazen yol ayrımları vardır. Ben her zaman başka bir yolun olduğunu bilenlerdenim ve o yoldan gitmeyi tercih edenlerdenim.
Geldiğim yol çok güzeldi, yürüdüğüm yol çok kıymetliydi bundan sonra bütün çabam yürüyeceğim yol için. Dile hafif, mizana konduğunda ağır gelen ‘vicdan’ beni her daim memnun etsin diye uğraşmaya devam edeceğim.
Bazen insan, kulağına bir sonraki seferin olacağını fısıldayıp duran zamanın yalanına inanırmış, oysa son kez olur bazı şeyler kimse anlayamaz.
Kaçınılmaz olanı ertelerken kendimi oyalıyor olmaktan duyduğum endişeye kulak vermek istiyorum.
Hayatın bana sunduğu imkanlara geç kalmamak adına bugüne kadar kapıldığım telaşları bir kenara bırakmak istiyorum.
Durup dinlenmek/dinlemek istiyorum. Artık benim aradığım dinginlik başka, düşünmenin ve huzurun tadını arıyorum.
Yenigün Ailesi'ne bana kattıkları her şey için teşekkür ederim.
