Araba ile Konya’ya giderken yakıt almak için petrole uğradım. Aynı benim gibi arabasına yakıt almak için gelmiş olan ortaokullu yıllardan sınıf arkadaşım ile karşılaştım.

Hal hatır sorduktan nereye gittiğimi sordu. Ben de her hafta hastaneye gidiyorum. Dedim. Bana çok enteresan soru sordu;

--- Ahmet Başkan böylesi rahatsızlığın varken hala niye çetnevirli işlerle uğraşıyorsun? Güldüm ve dedim;

İnsanın dünyaya ilk gözünü açtığı yer kadar güzel yer olamaz. Benim için Çumra böylesi güzellik taşır. Ki, bu güzelliğin son bulmaması adına çabamız ve gayretimiz elbette olacaktır.

Edip Cansever;

Ah güzel Ahmet abim benim, insan yaşadığı yere benzer,

O yerin suyuna, o yerin toprağına benzer,

Suyunda yüzen balığa, toprağını dürten çiçeğe,

Dağlarının tepelerinin dumanlı eğimine,

…..

Evet, biz son nefesimize kadar bilgimizi görgümüzü, bildiklerimizi yerinde gerekli olanları faydalanacaklarla muhakkak paylaşacağız. Bunun yanında seni de anlıyorum.

Şimdi ne eski kapılar kaldı ne eski insanlık,

Evler büyüdü insanlık küçüldükçe küçüldü.

Kapılar sağlamlaştı, insanlık çürüdü!

Böylesi zamanda da olsak biz kelaynak gibi türümüzün son örneği de olsak memleketimiz için elimizden geleni yapmaktan asla usanmayacağız.

Bazen öyle hal olur, öyle bir noktaya gelir ki, o andan sonra bir şeyin oluyor veya olmuyor oluşunun bir önemi kalmaz.

“Gelsen de bir gelmesen de bir ”Rahmetli Osman Yüksel Serdengeçti;

Artık olan oldu bize,

Gelsen de bir, gelmesen de,

Gelemeyiz biz yüz yüze,

Gelsen de bir, gelmesen de,

*

Hep kendini çektin naza,

Yok, bahara yok yaza,

Bıktım gayrı yaza yaza,

Gelsen de bir, gelmesen de,

*

Bir candır bu, bir andır bu,

Giden gelmez bir handır bu,

Dağ taş değil insandır bu,

Gelsen de bir, gelmesen de,

*

Göreceğim bir boş kafes,

Ceset kalmış çıkmış nefes,

Nerde o can, nerde o ses?

Gelsen de bir, gelmesen de,

Nedamet nöbetine girsen de yaşadığın yer gündüz hayalinde gece düşlerindedir. Rahmetli babam;

--- Hacı Ahmet oğlum ben rüyalarımı hala doğduğum büyüdüğüm köyümde görürüm. Demişti.

“Kısmetindir gezdiren yer yer seni,

Arşa çıksan akıbet yer, yer seni,

Onun için onun adı yer oldu.

Önce besler sonra kendi yer seni.”

Mahsuni Şerif;

Bizde ne dert biter ne ozan,

Bakmayın durgun akan suya,

Pınarın çok gözesi var,

Zamanı geldiğinde o gözeler,

Coşup akmasını çok iyi bilir,

Akarsular akar gönül durulur.

Mevlana; Benim seni sevdiğime delil isteme, zira kalpten kalbe yol vardır. Sen kendi kalbine bak, eğer sen beni seviyorsan ben de seni seviyorum demektir.

Nereye baktığınız çok önemli değil, oraya nasıl baktığınız önemlidir. Çünkü hayat niyete göre şekillenir. Herkes hayata kendi yürek penceresinden bakar ve baktığı yerde olanı değil sadece görmek istediğini görür. Demiş Mevlana…..

Evet, muhterem işin özü veya son sözü; Sevmek vakit ayırmaktır, vakit geçirmek değil. Biz memleketimiz için son deme kadar vakit ayıracağız vesselam!