ZAMAN'IN BAŞINA GELENLER
Zaman Gazetesi'nin ve onu neşreden, okuyan, okutan, abone yapan Fethullah Gülen cemaatinin, iktidara, hükümete, özellikle Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'a karşı sürdürdüğü kavga ve mücadele, gazetenin kayyuma verilmesiyle hat safhaya ulaştı.
Zaman gazetesi şimdi yayınlanıyor da nasıl yayınlanıyor? İsminden başka her şey değişmiş, yayın politikası 180 derece dönüş yapmış. Gazetede hiçbir yazar, hiçbir çizer, hiçbir yorumcu kalmamış.
Bu yüzden, hiçbir cemaat mensubu abone olduğu halde, kayyumun yönetiminde çıkan Zaman Gazetesini almıyor. Zaman Gazetesi dağıtılmıyor. Onun yerine Yarına Bakış diye yeni bir gazete çıkarmaya çalışıyorlar.
Tabii ki bu onlar için üzücü ve can sıkıcı bir durum.
Ortada süren kavga ne kadar doğru, ne kadar önemli, ne kadar kutsal, ne kadar haklı, onu zamanla daha iyi anlayacağız?
Yani bu kavga bir post kavgası mı, bir menfaat kavgası mı, yoksa Hak ile Batıl arasında geçen bir kavga mı, zamanla daha iyi anlaşılacak?
Zaman gazetesinin kayyuma verilmesi, kayyum olarak atananların gazete binasına sokulmaması, gazete okurlarının, cemaate bağlı kadınların eylemleri,
Polisin gaz bombası, tazyikli su ve copla eylemci erkek ve kadınlara çok sert müdahalede bulunması önceki günlerin en dikkat çekici olaylarından birisi olarak, hafızalarda yer etmiştir.
Ama asıl canımızı yakan, 28 Şubat günlerinde başörtülü kızların başörtüleri yüzünden okullarına alınmadığı, birincilik kürsülerinden indirildiği, ikna odalarında manevî ve psikolojik baskılara maruz kaldığı günlerde, hiç ses çıkarmayan ablaların, başını açıp Başörtüsü furûattır diye susan ablaların, içine düştükleri durum olmuştur.
Kadın olsun erkek olsun, hiç kimsenin coplanmasını, dayak yemesini onaylamıyorum. Yapılan işler hukuk adına da yapılsa beğenmiyorum. Ülkemde asla, gaz bombası, cop, plastik mermi ve tazyikli su görmek istemiyorum.
Bütün enerjimizi kin ve nefretle, düşmanlıkla, birbirimizi yok etmekle tüketmemize yanıyorum. Birbirimize düşman haline getirilmekten utanıyorum.
Görevini yapan, kendisine verilen görevi yerine getiren polislere karşı hakaret eden, uyarıları dinlemeyen, taş atan kadın ve erkekleri dayak yerken görünce hiç de sevinmiyor, aksine üzülüyorum.
28 Şubat günlerinde başörtülü kızlar, inançları uğruna, başörtüleri uğruna mücadele ediyorlardı ve polise hakaret etmiyorlar, taş atmıyorlar, gözyaşlarını yüreklerine gömüyorlardı.
Zaman'ın içine düştüğü duruma gerçekten içler acısı olmuştur.
1986 Kasım'ından beri tanıdığım, zaman zaman abone olup, abone bulmak için çalıştığım o güzel gazeteyi ne hallere düşürdüler? Zaman'ın içinde örgütlenen bir grup tarafından kimlerle, Cumhuriyet, Taraf, Sözcü, Yurt gibi hangi gazetelerle, nasıl paralel hale getirildiler? Silivri önlerinde kimlerle omuz omuza verip, kimler için nöbet tuttular?
Milletin sesi olmak varken hangi ülkelerin sesi oldular? Ülkemizi, ülkemizi, yönetenleri kimlere şikâyet ettiler? Gazete binasını, kimler adına casusluk merkezine dönüştürdüler.
Her Allah'ın günü, kötümser ve karamsar bir tablo sunmaya çalıştılar. Ülkemizi batıyormuş gibi, basın özgürlüğü yokmuş gibi, bir dikta rejimi varmış gibi göstermeye çalıştılar, Bölücü PKK'nın siyasî uzantısı HDP'e destek verdiler.
Sırf Erdoğan ve AK Parti düşmanlığı için, kendilerinden başka herkesi itibarsızlaştırmaya çalıştılar. Her zaman ülke düşmanlarının yanında saf tuttular.
Ve böyle bir sonuç beklenirken, yine benim başörtülü kızlarımı, ablalarımı sokaklara çıkardılar, meydanlara döktüler, yerlerde süründürdüler.
Kendileri ise yurt dışında yemeye, içmeye, gezmeye, günlerini gün etmeye, kirli ittifaklar kurmaya devam ettiler. Evet, bütün bunları gördükçe üzülüyorum, cemaat içinde yer alan, ağzı dualı, fedakâr sevdiklerim adına, kendi dostlarım adına üzülüyorum.
Rabbim sonumuzu hayır eylesin, bizleri zamanın fitnelerinden korusun.
Cumanız bereketli ve huzurlu olsun.
GÜNÜN SÖZÜ
KARTALI VURAN, KENDİ TÜYÜNDEN YAPILMIŞ OKTUR.
Kızılderili Atasözü
