“Birisinin eksikliğini duyuyorum, ötekinin fazlalığını. Eksik olan gelip boşluğunu doldurmuyor, fazla olan gidip yerini boşaltmıyor. İkisinin arasında kötü, sevimsiz bir yerdeyim.”
Attila İlhan
Nasıl kurtulunur bu boz bulanık hallerden bilmiyorum. Ama her güne inatla aynı yılgınlıkla başlamak beni bugünden koparıyor. İçim alabildiğine eskiye gitme telaşındayken şu anda kalabilmek için verdiğim çabayı nasıl anlatsam bilemiyorum. Bir an geliyor beynimin girdabında yalpalanıyorum. Gözüm açıkken oluyor bütün bunlar, hiçliği düşünürken buluyorum kendimi. Eğer harekete geçip bu duygulardan sıyrılmazsam girdap beni yutacak biliyorum. Nasıl teslim olmak istiyorum kollarına. Ama direnen bir tarafım var daha değil diyor. Dayan! Neye dayanıyorum biliyor musunuz? Yokluğa. Kabullen artık diyor bir tarafım, diğer tarafım sakın unutma daha çok hatırla diye bağırıyor. Ne yapsam nasıl yapsam kendime beğendiremiyorum.
Bazen zaman benim için sadece o karanlık günde akıyor. Bıraksalar da acımı tekrar yaşasam diyorum ama kimseyi şu anda olmadığıma inandıramam biliyorum. Gerçeklik algısı siliyor akmayan gözyaşlarımı.
Bu sevimsiz ve huzursuz ruh hali insanı bilinmezliğe sürüklüyor. Boşluk gitgide büyüyor içimde. Kimseye yer kalmıyor. Ne duygulara ne insanlara. Dışarıdan bakıldığında duvar gibi görünen o zırh ne zaman bırakacak etrafımı sarmayı bilmiyorum. Ya da ben onu bırakabilecek miyim merak ediyorum.
“Doğup büyüdüğü yere ait değil insan. Acı çektiği ya da çok mutlu olduğu yere de ait değil. İnsan, olmak isteyip de olamadığı yere ait. Şey gibi bir his işte bu; çok, çok susamak gibi.” diyor Ali Lidar. Ben hiç heves etmedim olamadığım yerlere lakin geçmişte huzurlu bir gelecek dilerdi içim şimdi o geçmişe hasretim.
Ömrümüzde bazı duraklar vardır. Ben belli bir yaşa kadar o duraklar arasında gidip geldim ama bir gün bir durakta kaldım. Önümden dünya akıyor peşine takılıp gitmeye gücüm yok. Etrafımda bekleyenler var, kendilerine katılmamı dileyenler var ama heyecanım yok. Bildiğim yerlerde kalmaya olan ısrarım bilmediğim yerlerden korktuğum anlamına gelmiyor bilakis bile isteye burada kalmaya niyetliyim. Kimse beni bu duraktan ayıramıyor.
