Günümüz Kentlerinde Komşuluk: Komşuluk, mekânsal yakınlığa bağlı, ahlaki, güven, mahremiyet, yardımlaşma gibi sosyo-psikolojik ve kültürel boyutları olan, toplumdan topluma değişmekle beraber kimi zaman da akrabadan daha önemli, bir toplumsal ilişki biçimi şeklinde değerlendirilebilir. Birbirinden farklılaşarak üç tür komşuluk ilişkisini olduğu görülüyor:
Birinci tür komşuluk ilişkileri: Komşuların hem bireysel hem de ailece çok yoğun şekilde görüştükleri, samimi, sıcak ilişkilerin ve teklifsizce gidip gelmelerin yaşandığı modern zamanda azalan ama özlenen bir ilişki türüdür. Bu türde, dayanışma ve yardımlaşma çok üst düzeydedir. Örneğin; erişte, turşu ve salça gibi yiyecekler evde ya da bahçede komşuların yardımıyla hep birlikte hazırlanır. Bu tür komşuluk ilişkileri daha çok görece büyük kentlerdeki gecekondu bölgelerinde ve alt gelir gruplarının yaşadığı yerleşim yerlerinde görülür.
İkinci tür komşuluk ilişkisi: Yardımlaşma ağırlıklı ve sık görüşülen, arkadaşlık ve dostluk temelli bir ilişkidir. Bu tür komşuluk ilişkisinde komşular, ev dışında etkinliklere beraber katıldığından, zevk ve yaşam tarzları birbirine uyan kişilerden oluşur. Başka bir deyişle komşuluk, mekân temelli dostluk ve arkadaşlık ilişkisidir. Sosyoekonomik ve kültürel düzeyin uyuşması ilişkinin temelini oluşturur. İkinci tür komşuluk ilişkileri genellikle alt ve orta gelir gruplarının yaşadığı bölgelerde ve Türkiye’nin görece daha az gelişmiş bölgelerinde görülmekle birlikte, sosyoekonomik koşullardaki olumlu değişimler komşuluk ilişkilerinin zayıflamasına yol açmaktadır.
Üçüncü tür komşuluk ilişkisi: İstanbul gibi büyük kentlerde yaygınlaşan mesafeli komşuluk türüdür. Maddi ve manevi dayanışma ve yardımlaşma en alt düzeyde gerçekleşir. Apartman sakinleri, birbirleriyle selamlaşıp sohbet etse de mümkün olduğu kadar komşularla görüşmekten kaçınırlar. Bu tür komşulukta bireyin komşulardan beklentisi, özel yaşamı paylaşmaya dâhil olunmaması, ortak apartman yaşamında birbirlerine müdahaleden uzak durulması ve saygısızlık yapılmamasıdır. Bu nedenle en makbul komşu, mesafeli duran ve saygılı olan komşudur. Günlük hayatın koşuşturması içinde ev, dinlenilen aileyle vakit geçirilen bir mekâna dönüştüğü için komşularla görüşmek belli çıkarlara dayanmıyorsa gereksiz bulunur. Üçüncü tür komşuluk ilişkilerine ise daha çok orta ve üst gelir gruplarının yaşadığı bölgelerde rastlanmaktadır. Eğitim ve kültür seviyesinin artması ve sosyoekonomik koşullardaki değişim neticesinde bu tür komşuluk ilişkilerinde artış olduğu bilinen bir gerçektir.
