Bugün hangi ipin ucundan tutsak bilemedim. Gerçekten ülke gündemini meşgul eden o kadar çok konu var ki; hangisinden tutsak elimizde kalıyor. Artık gelecek endişesi ayyuka çıktı ve umudunu yitirenlerin sayısı her geçen gün artıyor. Gerçekten umutsuzlar ülkesi olduk.

Milli eğitimin artık ipi çoktan koptu ve okulu bırakan çocukların sayısı 600 binlerle telaffuz edilir oldu. Herkes okusun diye kampanyalar başlatılır, kız çocukları okula gitsen diye sivil toplum kuruluşları çaba gösterirdi. Bugün geldiğimiz noktada tarikatlar ve imam hatiplerin ötesine geçemediğimiz bir düzen kuruluyor. Eğitimde kalitenin çok başka noktasında eğitimi Kur’an okuma çıtasında tutanlar okulu terk eden çocukları çok da umursamıyorlar.

Tüm bu çocuklar “geleceği olmayan çocuklar” olarak karşımızda koca bir yığın olarak duruyorlar. Peki bu durum karşımıza başka hangi sorunları getirecek gelin ona bakalım.

Çocuk işçilerin sayısında artış olacak. Çocuk işçiler can güvenliği olmayan ortamlarda çalışmaya zorlanacaklar. Çocuk işçilerin iş kazalarında hayatlarını kaybettiklerini daha çok duyacağız. Çocuklarının iyi bir geleceği olsun umuduyla eğitim almasını isteyen ebeveynler büyük bir hayal kırıklığı ve üzüntü içerisindeler. Çocukların bu durumu elbette bizi de gelecek için kaygılandırıyor.

Parasal sıkılaştırmanın eko­nomiyi daraltıcı etkisine rağmen resmî veride işsiz sayısı ve manşet işsizlik oranı ge­rilerken, hızla büyüyen “örtülü” işsizlik olgusu alarm veriyor.

Hane halkı işgücü araştırma­sında esas alınan tanım dolayı­sıyla, umudunu yitirerek iş ara­mayı bırakma ve kurumsal olma­yan işlerde düzensiz ve yetersiz süreli çalışmanın giderek yaygın­laşması bu durumdaki kişileri ta­nım dışına çıkardığı için, resmi veride işsizlik oranını kâğıt üze­rinde düşük çıkarıyor.

İşsiz sa­yılmayıp, “potansiyel işgücü” ve “eksik istihdam” kategorisinde yer verilen bu kişiler de dahil edil­diğinde toplam işsiz sayısı 10 mil­yonu aşıyor, işsizlik oranı yüzde 26,5’e ulaşıyor.

Açıklanan işsiz sayısının dışında kalanlar

İşbaşı yapabilecek olup iş bula­cağına inanmadığı için iş arama­yan 2 milyon 171 bin, işbaşı yapa­bilecek olup ilgili dönemde arama kanallarını kullanmamış olan 1 milyon 921 bin ve iş arayan ancak hemen işbaşı yapacak durumda olmayan 171 bin olmak üzere top­lam 4 milyon 263 bin kişi, açıkla­nan işsiz sayısının dışında yer al­dı. Hane halkı işgücü araştırma­sında, işgücü dışında sayılan bu kişiler, “potansiyel işgücü” olarak adlandırılıyor.

Söz konusu kişilerin sayısı ge­çen yılın aynı çeyreğine göre 849 bin kişilik artış gösterdi. Bu kap­samdakilerin 1 milyon 560’ını er­kek, 2 milyon 702 binle asıl büyük bölümünü ise kadın işsizler oluş­turdu. Umudunu yitirip iş arama­yı bırakma eğiliminin kadınlarda çok daha yüksek olduğu dikkati çekti. Son bir yılda bu kapsamda­ki erkek işsizlerin sayısı 270 bin, kadınların sayısı ise 578 bin ki­şi arttı.

Anket haftasında çeşitli işler­de toplamda 40 saatten az çalış­ma olanağı bulabilmiş, düzenli ça­lışma ve gelir imkânı arayan kişi­lerin sayısı, 3 milyon 269 bin kişi ile resmi işsiz sayısının üzerinde gerçekleşti. “Zamana bağlı eksik istihdam” tanımına dahil edilen bu kişilerin sayısının son bir yılda 1 milyon 301 bin kişi arttığı belir­lendi. Son bir yılda; bu durumdaki erkeklerin sayısı 812 bin kişi arta­rak 2 milyon 98 bine, kadınların sayısı da 489 bin kişi artarak 1 mil­yon 171 bine yükseldi.

Buna göre son bir yılda “potan­siyel işgücü” ve “eksik istihdam” kategorisinde sayılan örtülü işsiz­ler, toplamda 2 milyon 150 bin ki­şi artarak 7 milyon 532 bin kişi­ye ulaştı. Son bir yılda dar tanıma göre işsiz sayısı 100 bin kişi aza­lırken, bu kapsamdakilerin sayı­sındaki rekor artış, işsizlik olgu­sunun giderek örtülü hale geldiği­ni ortaya koydu.

Örtülü işsizlik olgusunun dışında aynı zamanda yukarıda söz ettiğimiz okullardan uzaklaşan çocuk işçilerin de artık iş dünyasında sayısal verilerde yerlerini aldıklarını göreceğiz ve bu durum gerçekten çok üzücü. Gelecek kaygısı giderek artarken umutsuzların sayısını söylemek bile istemiyorum. Ülkesinden umudunu yitiren eğitimli gençler de ülkeyi birer birer terk ederken eğitim almamış, hiçbir vasfa sahip olmayan çocukların halini gelin siz düşünün.

Ülke sorunları ekonomik ve siyasi olarak giderek büyüyor. Bunlar birilerinin ekmeğine yağ sürerken, sorunların çözümü noktasında yapamayacağımız hiçbir şey yok. Yeter ki ülkemizin gerçek potansiyelini ülkemizin çıkarları için kullanalım. O zaman ekonominin en büyük sorunlarından olan istihdam sorunu kendiliğinden küçülecek, gençlerimiz geleceğimiz, yarınlarımız çocuklarımız yarınlarına umutla bakmayı başarabileceklerdir.