Kayseri ve Kasımpaşa maçıyla yakalanan ivmeyi perçinleme adına çok önemli bir virajdı Malatya maçı.
Lig ikinciliğine oynayacaktık, taraftar için oyuncular için yeni bir seviye olacaktı belki de… Ama olmadı. Serkan’ın anlık refleksi kırmızı kart ve gol soğuk duş oldu hepimize.
Maça bir kişi eksik ve yenik başlamak takım ve taraftar adına yıkım olsa da 90 dakika hiç susmayan Nalçacılılar, tabiri caizse takımı oyunda tuttu. İlk yarı bütün gücüyle maça asılan oyuncularımız maça ortak olma adına üzerlerine düşeni fazlasıyla yaptılar. Sarf edilen bu efor ikinci yarı yerini yorgunluğa bıraksa da yine de pes etmeyen bir takım vardı sahada. 10 kişiyle girdiğimiz pozisyonlar, gösterdiğimiz çaba, topa sahip olmamız gelecek adına ümitlerimizi diri tutmaya yetti.
Dün maçın en önemli anı bitiş düdüğünden sonraydı aslında. Kaybeden ve moral olarak çöken bir takıma sırtını dönmeyenler yine sahnedeydi.
Sahne Nalçacılılar'ındı.
90 dakika aralıksız destek ve bitiş düdüğüyle başlayan motivasyon desteği eminim bütün stadı gururlandırdı. 5000 kişilik koro başta Serkan olmak üzere oyunculara ve Aykut hocaya olan desteğini en güzel şekilde gösterdi.
Seviyoruz sizi dedi Nalçacılılar.
Ekmeği tuza banıp
Banıp yer gibi.
Geceleri ateşler içinde uyanarak.
Ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi
Seviyoruz.
O duygu yoğunluğunu anlatmaya kelimeler yetmez. Boğazlar düğümlendi o son besteyle.
Belki bir maç kaybettik ama daha çok birleştik.
Özveriyle sahada olanın taraftar yanında oluru gösterdik.

Velhasıl,

Başarıları sahiplenmek çok kolaydır, mesele başarısız olunduğunda destek olmaktır. Kalın sağlıcakla…