Zordur şehrinin takımını tutmak,

Hayatının bir parçasıdır, üzüntün olur bazen, bazen de en büyük mutluluğun.

Bütün hafta sonu planın maçlara göredir senin; herkes ailesiyle vakit geçirirken sen ya bir deplasman yolunda olursun yada stadın etrafında maç saatini beklersin. Bir hafta iş stresi yaşayıp yorulursun ama hafta sonu maça gitmek için hep kendini hazır hissedersin.

Kolay olanı seçmemişsindir sen; İstanbul takımı tutamazsın, görmediğin takımın başarısıyla övüneceğine şehrinin takımının başarısı için hep mücadele edersin.

Yüzün çok az güler senin; yenilgilere alışıksın, yüzlerce kilometre yol gidip çoğu kez eli boş dönersin, stadında maç olur ummadığın takıma yenilirsin ama yine de vazgeçemezsin.

Ruh halin bile takıma endekslidir senin kızarsın sinirlenirsin belki ama bunu içinde yaşarsın, o moralle bir hafta nasıl geçecek diye dertlenirsin. Sevincine diyecek olmaz, dünyalar senindir artık yüzünde ayrı bir mutluluk olur.

Çocuklarına mirasındır takımın; ağızlarından başka bir takım ismi duymaya tahammül edemezsin, Formalar alırsın onlara giydiklerinde gururla bakarsın. Maçlara götürürsün o havayı yaşasın ki bu takımın değerini bilsinler istersin.

Zordur senin sevdan.

Bir o kadar da kıymetli.

Anlamazlar belki seni,bilmezler değerini.

Ama sen bilirsin ki

Acıyla terbiye edilen sevdalar vazgeçilmezdir.

O renkler vazgeçilmezdir.

YEŞİL BEYAZ VAZGEÇİLMEZDİR.