Bugün mutluluk üzerine bir hikâye anlatacağım. Krezüs ile Solon'un hikayesi!
***
Krezüs ilk çağların Batı Anadolu krallıklarından biri olan Lidya'nın ünlü kıralı. Ünü zenginliğinden geliyor daha çok. Kaçak kazılarla çıkartılıp ABD'nin ünlü New York Metropolitan Müzesi'ne satılan, 1985'te yeri belirlendikten sonra iadesi için yaklaşık 40 milyon dolarlık masraf yapılan ve nihayetinde 1993'te ülkemize iade edilen Karun Hazinesi var ya. Orada ki Karun işte bu Krezüs. Yani Hazreti Musa döneminde yaşayan Karun'la ilgisi yok. İlla bir ilgi kurmak isterseniz Krezüs'ün zenginliğini Kuran'da geçen Karun'un zenginliğine benzetebilirsiniz.
Solon da Antik Yunan'ın Yedi Bilgesinden biri. Sadece kendi çağını değil, modern dönem felsefecileri de etkileyen bir düşünür, devlet adamı ve şair.
***
Derler ki, iktidarının ve zenginliğinin zirvesindeki Krezüs, Solon'u sarayına davet eder. Solon'a sarayını gezdiren, altınla dolu hazinesindeki en nadide eserleri gösteren Krezüs kendince cevabının ne olduğunu çok iyi bildiği bir soru sorar Solon'a:
-Söyle her şeyi bilen Solon, bu dünyanın en mutlu insanı kim?
- Atinalı Telemones, der Solon ve sürdürür sözlerini: Telemones, vatanı ve ailesi için iyi bir insan, iyi bir baba ve iyi bir asker olmuş, iyi çocuklar yetiştirmiş ve ülkesi için savaşırken ölmüştür.
Beklediği cevabı alamayan Krezüs bu defa dünyanın en mutlu ikinci insanını sorar, Solon da Argoslu Kleovis ve Vitonas kardeşlerden bahseder. Bunlar da annelerine hizmet ederken, öküz arabasının boyunduruğuna girip onu tapınağa taşırken ölen sıradan insanlardır.
Solon'un hala beklediği cevabı vermemesi üzerine Krezüs sinirlenerek sorar:
-Neden benim kadar zengin bir kralı mutlu olarak görmüyorsun?
Solon derin düşüncelere dalar birden ve sonra
- Kimseyi, sonunu görmeden mutlu kabul etme, der.
Krezüs, kendince Solon'un saçma cevaplarından fevkalade rahatsız olur ve yasak savma babından birkaç hediye ile onu yolcu eder.
Yıllar sonra Lidya krallığı Perslerin istilasına uğrar. Pers kralı Kuroş Krezüs'ü esir alır ve onu yanarak ölümle cezalandırır. Odunların üstünde ölümü bekleyen Krezüs göklere doğru haykırmaktadır: "Solon! Solon! Solon!" Kuroş infazı erteleyip merakla Krezüs'e bu yaptığı garip şeyin anlamını sorar. Krezüs olan biteni anlatınca, dinlediği hikâyeden çok etkilenen Kuroş, onu affederek serbest bırakır.
***
Maksadımız ne antik Yunan'a perestiş etmek, ne de esatiri evvelini anlatmak. Sadece ne zaman mutluluk konusu konuşulsa çevremde, aklıma düşen bir hikâyeyi paylaşmak istedim.
***
Yukarıdaki hikâyede anlatılan türden mutlu insan numunelerinden M. Kemal Özkağnıcı 19 Ocak 2014 Pazar akşamı bu dünyadan ayrıldı. Rahmetli bu ülkenin bel kemiğini oluşturan insanlardandı. Parasıyla puluyla ya da makamıyla mevkisiyle değil, hayrın ve şerrin Allah'tan geldiğine inanan, tek emeli evine helal aş götürmek ve çocuklarını iyi yetiştirmek olan yüz binlerce Anadolu insanından biri olarak. Çocuklarının üçünü de tanıma fırsatım oldu. Hepsi de mesleğinde iyi, kendisiyle barışık ve sessiz sedasız bu ülkeye katkı yapmak için can atan tertemiz insanlar.
Allah gani gani rahmet eylesin diyor, başta değerli mesai arkadaşım, güzel insan, incitmeyen yönetici Ahmet Özkağnıcı kardeşim olmak üzere tüm evlatlarına, yakınlarına ve sevenlerine başsağlığı diliyorum.
***
Bu dünya yapıp ettiklerimizin yankılanıp bize döneceği bir dağdır. (Mevlana)
