Antik çağın sanatı, insanlığın estetik anlayışını ve ifade biçimlerini derinlemesine etkileyen önemli bir dönemi temsil eder. O dönemde sanat eserleri, tarih öncesi toplumun kültürünü ve toplumunu yansıtırken, bununla birlikte sanatın değişimini de gösterir.
Arkaik dönem, MÖ 8. yüzyıldan MÖ 5. yüzyıla kadar olan bir zaman dilimini kapsar ve Yunan sanatının temellerinin atıldığı bir evreyi ifade eder. O dönemin sanat eserlerinde bazı özellikler göz önündedir. Öncelikle, figürlerin stilize edilmiş ve idealize edilmiş formları dikkat çeker. Figürde, insan figürleri genellikle sert hatlara ve geometrik formlara sahiptir, doğruluktan ziyade idealize edilmiş bir güzellik anlayışı hakimdir. Bu dönemin sanatında bir diğer önemli özellikse mimari ve heykel sanatının bir arada olmasıdır.
Tapınaklar, anıtsal heykeller ve frizler bu dönemin sanatının önemli örnekleridir. Bu yapıtlar, tanrı ve kahramanların destansı hikayelerini anlatırken, aynı zamanda o dönemin estetik anlayışını ve toplumsal değerlerini yansıtır. Bu dönemdeki eserleri, aynı zamanda teknik açıdan da ilginçtir. Özellikle vazoların siyah figür tekniği ve kırmızı figür tekniği gibi seramik teknikleri bu döneme özgüdür. Bu teknikler, sanatçıların detaylı kompozisyonlar oluşturmasını ve hikayeler anlatmasını sağlamıştır.
Arkaik dönem sanat eserleri, antik Yunan medeniyetinin köklerini ve sanatın evrimini anlamak için önemli bir kaynaktır. Eserler o dönemin estetik anlayışını ve toplumu yansıtırken, aynı zamanda insanlığın sanatla ilişkisinin başlangıcını temsil eder.
