Türkiye Cumhuriyeti bu ülkede yasayanların cumhuriyetidir

Türk'ü, Laz'ı, Çerkez'i, Kürd'ü, Alevisi ile beraber yıllardır yasadığımız bu ülkemizde insanlar birbirleri ile yıllarca kardeşçe yasamışlar kız alıp vermişler akraba olmuşlar!

Her şeyi ile cennet vatan olan bu ülkemizin değerini sadece yabancılar biliyor ama biz Bir türlü ülkemizin değerini bilemedik.

Siyasi liderlerin babasını malı değil bu ülke, partiler liderler gelip geçici liderlerin yaptıkları yanlarına kar kalmayacak doğru yaptılarsa vatandaşlarımız takdir eder, yanlış yaptıkları işlerin hesabını bu dünyada vermezlerse öbür tarafla bir şekilde öderler. İnsanları ayrıştırmamaları gerekiyor herkesin siyasi görüşü ayrı olabilir bu demokrasinin bir gereğidir, ancak dayatmacılık yapmak senden benden demek bu ülkeyi böler.

Bu ülkede ne saygı kalmış ne de insanlar arasında sevgi nede insanlarımızda sorumluluk diye bir kavram kalmış. Yirmi beş yıl önceye eğitime baktığımızda öğretmenler öğrencilerine ahlakın ne olduğunu öğretirlerdi. Bakın çocuklar Ahlaklı insanlar toplumda yer bulur, saygı görür bir insanda ahlak yoksa o insandan her şey beklenir.  Hep insanların zihinlerine işlenirdi büyüğe küçüğe saygıyı, arkadaşlığı beraber yasamayı, paylaşmayı öğretirlerdi.

Yasadıkları ülkelerine karşı sorumluluklarını, okullarını bitirince askere gideceklerini ondan sonra evlenip yuva kuracaklarını, is kuracaklarını ve devletlerine vergi verecekleri hep vurgulanırdı.

Simdi bakıyoruz sorumsuz bir nesil yetişiyor. Bu çocuklarda haklı, kime inansınlar ki televizyona çıkıp da yorum yapan konusunda uzman olduğunu söyleyen ve siyasilere baktığın zaman hiç kimse biz vitrindeki insanlarız, bu ülke bizim örnek olalım, doğru konuşalım, ülkenin değerlerini koruyalım, diyen kardeşlikten, dostluktan, haramdan, helalden bahseden var mı?  Hep çıkar isleri kırıp döküp birbirlerine hakaret etmeden duran varmış. Bu insanlara senden benden demeyen! Bu insanlara saygı duyan var mı? Biz kazanalım ne olursa olsun mantığı ile hareket ediyorlar.

Bakın! Bu ülke insanı gösterildiği gibi değil,  malulü, dulu, yetimi, memuru, isçisi, çiftçisi, esnafı herkes bankalara borçlu,  herkes kredilerle hayatını döndürmeye çalışıyor. Bir zaman sonra bu çark dişlileri kırılacak, eğer ilçelerde DEVLET BANKALARI bir kapansın ekonomi çöker, insanlarımız evini geçindirmek için yoğun çaba harcıyor.

Onun dışında hiçbir şey umurunda değil, öyle olanca da insanların birbirleri ile iletişimleri kopuyor.

Bir sinir harbidir gidiyor,  küçük bir kıvılcımdan büyük olaylar meydana geliyor. İnsanlarımızın bu sinir limitini düşürülüp birbirlerine saygı ve dostluk duygularımın, vatan, millet, bayrak askını tekrar kazandırılması ve ülkede bir barış havası sağlanması gerekiyor.