Ayıp örtmek ve af etmek ayrı bir erdemliliktir. Büyük olan af eder öyle değil mi?

Elbette herkes hata yapabilir. Ki gayet doğaldır. Ancak yapmış olduğu hatayı tekrar ederse o zaman kırıcı olmadan uyarılmalıdır. Ön şart yapıcı olmaktır. Eksiklik suiistimal edilmemeli hatta başa kakılmamalıdır.

Bu insani öngörüyle bakıldığında toplum içersinde karşılıklı saygı, sevgi, merhamet duygularıyla huzur güven kendiliğinden gelecektir. Hatunun Abdullah Dedesi anlatmıştı yıllar öncesi esnaflık yaparken dükkânından hırsızlık yaparken yakaladığı hırsızın yakalandığı zamanki yüzünün halini tarif edemem. Öyle yalvarması vardı ki;

—Hacı Amca ben yaptım sen yapma ve beni af et! Bense uzun yıllar o kişinin bu hatasını sır gibi sakladım. Bir toplantı sonrasında çok sevdiğim dost geldi yanında kırk, kırkbeş yaşlarında tanımadığım biride vardı.

—Hacı Abdullah Efendi bu arkadaşımız seninle konuşmak istiyor!

—Buyur evladım!

—Hacı Abdullah Amca yıllar öncesi sana karşı kusurum olmuştu, Ne olur beni o gün af ettiğin gibi bugün de hakkını helal etmeni istemek için geldim! O günden sonra Cenabı Allah(cc) ın da yardımıyla hayatımın akışı değişti. Şimdi de senden kafamda mıh gibi çakılı duran ve senin iki dudağının arasında hakkımım helal ettim cümlesiyle huzur bulmak istiyorum!

—Evladım Cenabı Allah seni ıslah ettiği gibi cümle ümmeti Muhammedi darda komasın. Niye helal etmeyeyim Helâlı hoş olsun! Dediğinde o koskoca adam ağlamaya başladı. Tekrar kucaklaştık Hacı Ahmet ben hala o anı unutamam! Demişti. Hacı Abdullah Dedeye Allah rahmet eylesin, ahiret yurdu cennet olsun!

Öyle ya insanların gizlice işlediği günahları anlatarak başkalarına haberdar etmeyi kötülükleri gören yüce Allah, hataları araştırmayı, yaymayı veya yüze vurarak onur kırıp, küçük düşürmeyi yasaklamıştır. Hadisi Şerifte ,”Kim bu dünyada başkasının ayıbını örterse, Allah’ta kıyamet günü onun bir ayıbını örter”

 Hataları araştırıp yaymak, fitneye sebep olur. Fitne ise dinimizce en çok nefret edilen ve lanetlenen bir durumdur.

Kişi suç araştırmaya her yeltendiğinde Peygamberimizin

“Ne mutlu o kimseye ki, kendi kusuru onu, başkasının ayıplarını araştırmaktan alıkoyar.”

Hadisini hatırlamalıdır.

İşi gücü bırakarak dedi kodu ve laklakla gününü geçirenler, kendi halini görmeyip herkese tenkit edip kulp kulak takanlar, gubuzluktan beri kalmayanlar.

Eline iğne ucu kadar fırsat geçtiğinde insanları aşağılayıp rencide edenlerin kulağına kar suyu kaçıralım istedim.

İnsanları Cenabı Allah’ın emaneti olarak görüp bu duyarlılıkla davrananlara selam olsun!