Affetmek bir çoğumuz için zor bir eylemdir.
Affeden insanları erdem sahibi olarak görüyoruz ama affetme sırası bize geldiği zaman bunu yapmamız hiç kolay olmuyor.Hayatın içinde çeşitli olumsuz durumlarla karşılaşıyoruz.Başarısızlıklar,aldatılmalar,hastalıklar ve daha birçoğu.Peki bu olumsuz durumlar karşısında neler yapabiliriz ?
Öncelikle hayatın bir anlam bulma çabası olduğunun farkında olmalıyız.Konu her ne olursa olsun hemen vazgeçmemeliyiz.Çünkü anlamlı olan vazgeçmemektir.
Vazgeçmek,acıdan kaçmak kolaydır.
Onunla kalabilmek,anlam bulabilmek,gelişebilmek ve başarısızlıklardan öğrenmektir kıymetli olan.
İşte affetmek de böyle...
Affetmek karşı taraf için yapılan bir eylem olarak görülse yanlıştır çünkü affetmek son derece bencil bir eylemdir ve bütün faydası affeden kişiyedir.Affetmenin önünde birçok engel vardır ve bizler bu engelleri aşamadığımız sürece affedemeyiz.
Biz düşünüyoruz ki;
“Eğer affedersem konuyu hafife almış olurum,hafife alırsam unutulur,unutulduğu zaman da değeri kalmaz.Ancak konu benim için önemli ve unutulması istemiyorum.”
“Affedersem yanına kar alır.”
“Affedersem inandığım değerlerden vazgeçmiş olurum.”
“Eğer affedersem tekrar yapar.”
“Affedebilmem için bu acıyı hiç hissetmediğim bir döneme gelmem gerekir.”
...gibi düşünceler affetmenin önündeki bazı engellerdendir.
Affetmek demek kabul etmek,unutmak,hoşgörmek demek değildir.Affetmek sürekli düşünce halinden kurtulup özgürleşmek demektir.Yani ruminasyon davranışını bırakıp işlevselliğe geçme adımıdır.
Tabi ki kolay bir süreç değildir ancak bir insana tekrar güvenip güvenmemenizi bilmenin tek yolu da ona yeniden güvenmektir.
Unutmayın,güvenmek sizin kararınız bu kararın doğru ya da yanlış olduğunu gösteren karşı tarafın yapacaklarıdır.
Okur’a Not;
Affetmek konusunda size farklı bakış açıları kazandırarak,yardımcı olacak ;
Mary Hayes Grieco - Koşulsuz Affetme kitabını öneriyorum.
Psikolog Merve KAYHAN
