Bedir savaşı üzerinden 1 yıl geçmesine rağmen müşrikler hiç beklemedikleri bu yenilgiyi unutamamışlardı. Bu nedenle 3bin kişiden oluşan bir ordu kurdular ve yeniden Müslümanlarla savaşmaya karar verdiler. Müslümanlar bin kişilik savaşçı ile Medine’den yola çıktılar. Ancak Müslüman görünümlü Abdullah Bin Übey yolda 300 kişiyle Medine'ye geri dönünce Müslüman ordusunun sayısı 700 kişiye düştü.
Savaş, Mescid-i Nebevi'ye 5 km uzaklıktaki Gazveye denilen Uhud dağı eteklerinde başladı. Savaş öncesi Hz. Peygamberimiz (s.a.v.) 50 kadar okçuyu arkalarından gelebilecek bir saldırıya karşı Ayneyn Tepesine yerleştirmişti.
Ebu Süfyan'ın ordusu Müslümanların hücumları karşısında ciddi kayıplar verip çekilmeye başlamışlardı. Bu anlarda savaşı kazandıklarını sanan okçuların çoğu ganimet alabilmek için yerlerini terk ederek savaş alanına doğru koştular. Tepenin ardında pusuda bekleyen Halid Bin Velid ve askerleri hücuma geçerek Müslümanları arkalarından kuşattılar. Savaşın kaderi o an değişti. Müslümanların büyük kayıp verdikleri bu anlarda kahramanca savaşan büyük İslam cengaveri, Hz. Peygamberimizin amcası Hz. Hamza (r.a.) bir köle olan *Vahşi2`nin attığı bir mızrakla şehit oldu.
Şehitlik haberi Müslümanları daha da olumsuz etkilemeye başladı. Bir gurup müşrik bu durumdan yararlanarak Hz. Peygamberimize (s.a.v) öldürmek için saldırır. O'nu korumaya çalışan Müslümanların büyük mücadelelerine rağmen Hz. Peygamberimizin dişi kırılmış, yanağından da yara almıştır. Savaştan sonra Hz. Hamza (r.a) diğer şehitlerin, kulak, burun gibi organları kesildi ve bunlar müşrik kadınlar tarafından kolye yapılıp Mekke'de dolaştırıldı. Hz. Hamza`ya olan kini Ebu Süfyan'ın karısı Hint'in onun ölümü ile bile dinmedi. Kalbini çıkartarak Isırdı.
Uhud Savaşında Müslüman ordusu ilk yenilgisini almış oldu.
* Vahşi2: Hz. Hamza (r.a.)’yı şehit eden islam'ın en büyük düşmanlarından Ebu Siifyan 'ın kölesidir. Ebu Süfyan'ın karısı Hint tarafından Hz. Hamza'yı öldürmesi karşılığında uzad edilmesi vaad edilen köledir.
“And olsun eğer Allah yolunda öldürür ya da ölürseniz Allah'tan olaņ bir bağışlama ve rahmet onların bütün toplamakta olduklarından daha hayırlıdır.” (AY-i İmran 157. Ayet)
MEHMET ÖZKENDİRCİ
