Kuruluş yıllarında Bursa ve Edirne saraylarında belirli odalara mangallar yerleştirilirdi. Ortalama bir sandık büyüklüğündeki bu mangallarda közler sürekli yenilenirdi.
İstanbul'un fethinden sonra, Topkapı Sarayı'nın iç taraflarında yalıtkan malzemeden yapılmış taşlar kullanıldı ve sıcaklık içeride tutulmaya çalışıldı.
1517 yılında Mimar Sinan, Yunus Paşa Camisi için yakındaki bir hamamdan sıcak su dolaşımı yapılabilecek sisemi kurdu ve yerden ısıtma sağladı. Koca Sinan aynı yöntemi Süleymaniye ve Selimiye'ye de uyguladı.
1785 yılında yapılan İshak Paşa Sarayı ise dünyanın ilk kalorifer sistemli sarayıydı. Taş duvarlar arasından sıcak su boruları geçiyordu.
Son dönemlerde Dolmabahçe Sarayında hava gazlı ısıtma sistemi kullanıldı. Gazhanede ısıtılan hava, gözenekli sütunlarda içeri verilir ve saray her daim sıcak tutulurdu.
Halkın kış mevsimini rahat geçirmesi için hazırlıkların yapıldığı merkez Üsküdardı. Üsküdar ile bağlantının kesilmesi, halkın gıda ve ısınma sorunu yaşaması demekti.
Bu yüzden önlemler yaz ortasında alınmaya başlanırdı. İstanbul'daki fırınlara 3 aylık malzemeler önceden temin edilirdi.
2 Temmuz 1575'te Üsküdar Kadısına gönderilen hükümde kış için odun temin edilmesi, nakliye ve satışlarda fiyatların kontrol edilmesine dair tedbirler yer aldı.
Osmanlı halkı sert geçen kışı kimi zaman uğursuzluk olarak yorumlasa da, bol kar yağışının bereket getireceğine dair inanç çok daha yoğundu.
İBRAHİM HAKKI BÜYÜKHARBUT
