Hissetmek aykırı olanı
Aşkın heyecanını, yaşamın gayesini, ayrılığın yalnızlığını.
Almak için neşenin tadını, bilmek lazım hüznün acısını.
Ayrılığı yaşamadan ölmek eksik bırakır insanı!
Duyguların en güçlüsüyken ayrılık; esiridir aşkın.
Bekleyişlerin en uzunudur…
Sonsuzdur ruhunuzda bıraktığı izler.
Doğuya bakan yıldızın adını öğretir.
Ayla güneş kurar bağınızı.
Gölgelerin gülüştüğünü, sessizliğin tek lisan olduğunu öğrenirsiniz.
Karanlıklar çeker ruhunuz,
Özlemini duyarsınız gecenin.
Ayrılığın müsamahası yoktur.
Yalnızlığınıza yalnızlık eker, kalbinize kulak kesilirsiniz.
Yüreğine teyemmüm aldırırsın da,
Tek damla yeter bütün ezberini bozmaya…
Yaşarken enine boyuna,
Takılırsın bir yaprağa yüklediğin anlama.
Çözülmez dilin bilmediğin yüreklere.
Sadakatin sevgine, saygın acına sürer gider senelerce.
Ayrılık zamansız yoklar.
Ümide tutsak eder seni.
Esareti ömrünü alır da, gönlünü alamaz bir daha!
Kimsesizdir ayrılık, kabule gelmez.
Surete değil sırete bakmayı öğretir.
Kalbine gömdüğünü, toprağa gömdüğünle unutursun!
Ölümdür ayrılık...
Ayrılıkların en yücesi:
Söz dinlemeyen iki kalbin yaşadığı.
Âdem ile Havva’nın dünyaya getirdiği,
Habil’in cennete götürdüğü…
