Kırk yaşında gelen nimet,

Verdi Allah ona en büyük saadet,

Soyu güzel asaletli,

Tahire,Kübra,Hatice..

İslama girmeden önce,

Konuşulurdu iffeti,

Babası Hüveylid,

Kureyşin en ileri tüccarı.

Yüce gönüllü ve ahlâklı,

Güvenilir ticarette,

Büyük kervanlar sahibi,

Temizlerden Tahireydi.

Hira dağların dağı,

Mekkeye bakar yönü,

Bir hayli de yüksek,

Mesafesi uzaktır.

Anaların hası Hatice,

Çıkardı evinin çatısına,

Hira da duran efendisini,

Beklerdi sevdasını.

“Ey Hatice neden yaparsın böyle,

Hava çok sıcak,

Yaşlı vücudun,

Yorgun düşecek.”

“Benim efendim,

Güneşin altında,

Ben gölgede,

Duramam ondan sebep.”

Muhabbet ve birlik,

Eşler arasında olmalı,

Bize örnek oldun,

Yaşayarak gösterdin bunları.

Hira uzun kalışlara gebe,

Efendisini düşünür Hatice,

Ona olan sevgisi,

Düşürür onu Hira yollarına.

Emrinde 400 hizmetçi,

Fakat kendisi gidecek,

Efendisine pişirdiğini,

Kendi eliyle verecek.

Görmeden yüzünü,

Yaşayamaz Hatice.

Bakışını ,sevgisini,

Hissedecek Hatice.

Cebrail hayran

Gelen yolcuya,

Selam gönderdi O’na,

Kâinatı yaratan.

Dağdan indi Ahmed,

Hanımına kıyamazdı,

Onu Allah’ın selamını ,

Vereceği köşkle muştuladı.

İcabe de karşıladı,

Vereceği cevabı düşündü Hatice,

Gelen selam en büyüğün dü,

İçinden geleni dedi;

"Allahümme ente'sselâm ve minke'sselâm tebârekte ve teâleyte yâ ze'lcelâli ve'l-ikrâm.”

“Allah'ım sen selamsın.

Selamet de sendendir.

Ey celâl ve ikrâm sâhibi

Sen münezzehsin, Sen yücesin."

Her namaz sonu,

Okuduğumuz bu selamla,

Cevap verdi Hatice,

Gelen o yüce selama.

Hatice anamız,

Kübradır,Tahiredir,

Kibar ,afif,nezaket timsali

Mü’minlerin anasıdır.

Bir Hz .Hatice olamasak da,

İzinde olmaya ,

Temiz ve iffetli olmaya,

Gayretli olmak gerek .