MEHMET OKTUT

Son 3-5 gün içerisinde iki güzel, iki muhteşem insanı kaybettik…

Şükrü Arslan’ın acısı tazeliğini korurken, gecenin bir yarısında Mehmet Abinin vefat haberi ile sarsıldık, deyim yerindeyse yerle bir olduk!

xxx

Mehmet Abi…

Oktut abi…

Can abi…

Güzel abi…

Yiğit abi…

Duruşu, şahsiyeti, kişiliği emsalsiz abi…

Hakkında iyi olan ne varsa, hem de gözü kapalı söylenebilir, yazılabilir…

“Şöyle başkandı, şunu yaptı, bunu yaptı” diye kestirip atamazsınız…

Onu tarif etmek kolay değil…

Mesela Mehmet Oktut abi için iyi insan desem karşılığı yok, muazzam insan desem de karşılığı yok…

Harika insan, önemli bir lider, büyük bir spor adamı…

Hiçbiri değil…

Bambaşka bir insan…

Benim baktığım yerden Mehmet Oktut ismi çok şeyin de tarifidir aslında…

İnsanlığın tarifidir…

Duruşun tarifidir…

Kişiliğin tarifidir…

Namusun tarifidir…

Spor adamlığının tarifidir…

İyiliğin tarifidir…

Otoritenin tarifidir…

Yardımseverliğin tarifidir…

Vatanseverliğin tarifidir…

Memleket sevdasının tarifidir.

xxx

Mehmet Abinin arkasından ne söylesek, ne yazıp çizsek eksik kalır…

Vefat haberini alınca kaldım öylece…

Hem de kalakaldım…

Nutkum tutuldu…

Mehmet Abiyi kaybetmek hem çok acı, hem de çok can acıtıcı…

Benim rol modelimdi…

Başkalarını bilmem, ama ben rol modelimi kaybettim…

Saatlerce karşısına otursam, yüzüne bakmaya doyamadığım bir adamdı Mehmet Abi…

Bilenler bilir, kendisine karşı özel bir sevgim vardı…

Sadece sevgi değil, saygıda da toz zerresi kadar kusur etmedim.

xxx

Benim hayatımın belirli, ama önemli bir bölümü onunla geçti…

Önce futbolculuğu, sonra yöneticiliği, daha sonra başkanlığı ve en sonunda da çalıştığım gazetedeki söz sahipliği ile hayatımda anlamı olan bir adam oldu Mehmet abi…

İnanmayacaksınız ama, onu tanıdıktan sonra, hayatımı onun örf, adet ve geleneklerini öğrenerek geçirdim…

Onun arkadaşlarının çoğu Mehmet Abiyi inat, yüzü gülmez, soğuk bir insan olarak düşünür…

Alakası yok…

Mehmet abi tam tersi pamuk gibi yüreği olan, ama mesafesini koruyan bir adamdı…

Konya deyimiyle “hafif adamları” yani “yılışıkları” sevmezdi…

Ve bunu da belli ederdi…

Mehmet Abi, bir insanın yüzünü okşuyorsa, bilin ki, sevdiğindendir…

Şükürler olsun ki, her karşılaşmamızda yüzümü okşadı, hatırımı sordu.

xxx

Ölüm, muhteşem bir adamı aldı bizden…

Aslında çok çok önceden kopardı illet hastalık, Mehmet Abiyi sevdiklerinden ve sevenlerinden…

Bizlerden ayrılacağını biliyorduk…

Çok ağır bir rahatsızlığın pençesindeydi…

Izdırap veren bir illetle yaşıyordu…

Tabi buna yaşamak denirse!

Yazı kışı, haftayı ayı, geceyi gündüzü bilmeden sadece nefes alıyordu…

Hepsi o…

Herkes, daha doğrusu Mehmet Abiyi tanıyanlar öylesine sevdiler ki, vazgeçemediler…

Gök kubbede bıraktığı sedalarla canımızın içi oldu…

Melun bir hastalık, gönüllerden değil, gözlerden uzaklaştırdı Mehmet Oktut Başkanı…

Ve Çarşamba günü gökteki yıldızlar gibi kayıp gitti bu dünyadan…

Tezcan Uzcan Hoca, “Düzgün, mert ve dik duruşlu güzel insan, büyük kaptan, efsane adam” cümlesini laf olsun diye kurmamıştır…

Dünya görüşleri farklı farklı insanlar, Mehmet Oktut için güzel cümleler kuruyorlarsa, demek ki bu güzel adam güzel işler yapmış bu dünyada…

xxx

25 yaşında, futbolunun baharında, ismi Beşiktaş ve Galatasaray için anılırken, baba Veysel Oktut’un, “Gel oğlum dükkanın başına geç” çağrısına, hiç itiraz etmeden “tamam baba” diyerek, şanı şöhreti, parayı pulu elinin tersiyle itip, marangozlar sanayisindeki dükkanın başına gelen adamın ismidir Mehmet Oktut…

Boru değil…

Kimseye eyvallahı olmayan adamın ismidir Mehmet Oktut…

Konyaspor genç takımında, profesyonel takımında kaptanlık yapan adamın ismidir Mehmet Oktut…

Konyaspor’da hem genel kaptanlık yapan, hem başkanlık yapan adamın ismidir Mehmet Oktut…

Konyaspor’da duruşuyla efsaneleşen adamın ismidir Mehmet Oktut…

Hem Siyah-Beyazlı, hem de Yeşil-Beyazlı Konyaspor’un tarihine damga vuran adamın ismidir Mehmet Oktut…

Dahalarını saymıyorum…

Konyasporlu duruşunun en önemli temsilcisi Mehmet Oktut, bundan böyle gönüllerimizin bir parçası olarak tüm Konyasporluların içinde yaşayacak...

Hatıraları ise asla akıllarımızdan çıkmayacak…

Eveleyip gevelemeyi sevmem, Mehmet Oktut, şimdiki birçok başkan, yönetici, topçu gibi çakma değil, çelik gibi bir Konyasporluydu…

Genlerinde vardı Konyasporluluk…

Başka ne diyebilirim ki, “Allah’ın rahmeti üzerine olsun” demekten başka…

Güle güle duruşu olan adam.