GÖZYAŞI MUKADDESTİR...
Damla damla okşar tenini gözyaşı. Pare pare böler, tane tane toplar yüreğini. Alır götürür dünyadan seni. Bazen sana gerçekten seni anlatır ve kim olduğunu öğretir. Sorumluluğunu anlatır.
Her gözyaşı sahibini, bir sorun yumağının içinde düşünebilirsiniz. Benim anlatmak ve tattırmak istediğim başka bir çiçek kokusu. Başka bir dünyanın insanlarının, kendi asaletleri ve erdemlerince yaşadıkları duygu ve yansıması, su misali saf ve temiz yansımasıyla gözyaşı.
Bana sorsalar; dünyada en gerçek nedir? Bir Rabbimin varlığı ve gücü. İki gözler derim.
Gözler yalanı beceremez. En büyük itirafçıdır. Gerçekleri en cesur yüreklilikle anlatı verir. İçte, gönülde kirli ve pak ne varsa döker hemen. Bu cesur ve saf yürek, gözün bir merhamet abidesi yani gözün hayası, iffeti, kadını, GÖZYAŞI... O yüzden MUKADDESTİR. Samimi olanı makbuldür. Makul olanı candan, hesapsızca olanıdır.
Çok ağlayan bir insan değilim. Hayatım boyunca gözyaşımda nadir ve parmakla sayılacak kadar da azdır. Ama o hatıratlarım her aklıma geldiğimde de bi o kadar derin, mana yüklü, nice kitapların içerisinde derinliği sadece bir cümlenin içinde gizli, tefsiri bi o kadarda kısa kelimelerde gizlidir.
Çevrenize bakın, nice basit ve sıradan olaylara ve cümlelere sel akıtan insanlar görürsünüz. Klasiktir, sahte, yalandır... yapmacık, riyakarcadır... Kimilerininki de adicedir. Anlayan anlar.
Bir de mukaddes, kişinin değerlerince kutsal olan yaş vardır. Nice kup kuru olmuş gönüllere, gözlere şifa/rahmettir.
Azametlidir ve özeldir ki, kolay kolay kimseye nasip olmaz o yaşlar kurumuş yüze düşerken şahid olmak.
Bazen düşünürümde gözyaşının sebebini mi, gözyaşını döktürenimi, gözyaşını dökenimi, dökülenlere şahid olanımı okumak lazım diye. Galiba herkes düşeni almalı. Anlamalı!
Ama saydığım bu dört gurup sadece kendi içinde yaşamalı yaşadıklarını.
Sebep / vesile olan / şahid / ve her şeyin sahibi.
Bu dört taş kendi arasında ve kendi diliyle konuşmalı, koklaşmalı!
Tam aksi bu esrarengizliğe ve gerçekte hakikate halel getirir.
Mukaddes olan gözyaşlarını anlamaya çalışın. O gözlere dikkat edin. Elinizden geldiği kadar süzün ama o gözlerin emanetçilerini üzmeyin.
Kimsenin mukaddesine dokunmayın, el uzatmayın, dil uzatmayın, alay etmeyin.
Bu yazımı okuyan herkes kendi mukaddesini de sorgularsa sevinirim.
Mukaddesiniz ne?
Paranız, mülkünüz, kariyeriniz, aileniz, dininiz, misafiriniz, okulunuz, isminiz, gözyaşınız, vs... Her ne ise sizce.
Mukaddes olup olmadığı ayrı bir konu ama sizlerde kendiniz için mukaddes olanları sorgulayın.
Mukaddesatınız neyse onunla takdis edileceksiniz.
Mukaddesim Sevgimdir... Aşkımdır... Gözyaşımdır...