Gösterge bilimi, anlamın nasıl oluştuğunu, göstergelerin ne anlama geldiğini ve nasıl yorumlandığını inceleyen bir bilim dalıdır. Gösterge, kendi anlamı dışında bir şeyi temsil eden ve bu temsil ettiği şeyin yerini alabilen herhangi bir biçim, nesne, olgu, vb. olarak tanımlanabilir. Gösterge bilimine temsil etme sanatı da denilebilir. gösterge bilimi verilen bir bilginin yerine farklı bir yolla da de ifade ederek anlatılabilmesidir.
Gösterge bilimi, ilk olarak 20. yüzyılın başında, dil biliminin kurucularından sayılan Ferdinand de Saussure ve mantık felsefesinin öncülerinden Charles Sanders Peirce tarafından atılmıştır. Saussure göre gösterge bilimini iki bileşen oluşturur, bu bileşenlerin gösteren (ses, yazı, resim, vb.) ve gösterilen (anlam, kavram, düşünce, vb.) olduğunu ortaya atmışlardır. Peirce ise, göstergeyi üç bileşenin oluşturduğu bu üç bileşenin de gösterge (işaret), nesne (işaretin gösterdiği şey) ve yorum (işaretin anlamı) olduğunu savunmuştur.
Bu iki kuramcının farklı yaklaşımları, gösterge biliminin iki temel dalını semiyoloji ve semiyotik oluşturmaktadır.
Gösterge bilimi, 1960’lardan itibaren, yapısalcılık, post-yapısalcılık, psikanaliz, kültürel çalışmalar, edebiyat eleştirisi, iletişim, medya, sanat, mimarlık, moda, vb. pek çok alanla etkileşime girmiş ve bu alanlara yeni farklı bakış açıları ortaya çıkmıştır.