Empati, en basit anlamıyla bir insanın, kendisini karşısındaki insanın yerine koyarak onun duygularını ve düşüncelerini doğru olarak anlamasıdır. Empati sayesinde insan ilişkileri gelişir. İnsanlar arasındaki kavgalar azalır ve zamanla yok olur. Aile içi empati ise aile bireylerinin karşısındaki insanı kendi yerine koymasıdır. Bu sayede bireyler karşındakinin ne tepki vereceğini bilir ve ona göre davranır.
Toplum olarak ne kadar empati yapabiliyoruz?
Ya da karşımızdakinin gerçekten anlamaya çalışıyor muyuz? Tepkilerimizi gösterirken düşünüyor muyuz? Toplum olarak ne kadar empati yapıyoruz?
Akdeniz insanı olmamızdan kaynaklı sıcakkanlı insanlarız. Tepkilerimizi verirken de duygularımızı ön planda tutarak veriyoruz. Mantık her zaman ikinci planda kalıyor. Toplum olarak galeyana gelme güdümüz de oldukça yüksek. Özellikle spor karşılaşmaları en fazla galeyana geldiğimiz olayların başında geliyor. Futbol izlemek yerine tartışmayı daha çok seviyoruz. Futbolu sportif faaliyetten çok bir savaş gibi görüyoruz. Mantığımız mı çalışmıyor, yada çalıştırmak mı istemiyoruz? Bilemiyorum!
Toplum olarak tepkilerimizin sonuçlarının nereye gideceğini de hesaplayamıyoruz. Ülkemizdeki tecavüz olaylarına bakınca da empati kurmaktan yoksun insanların bu tür olayların içerisinde bulunduğunu görüyoruz. Aynı şeyin bir başkası tarafından kendine yapılabileceğini hesaba katmıyor olsa gerek.
Bir başka özelliğimiz eleştirmeyi seven ancak eleştirilmeyi sevmeyen bir toplum olmamız. Özellikle sosyal medyayı eleştiri konusunda etkin kullanıyoruz. Burada da yine bir galeyana gelme söz konusu. Bilgi kirliliğinin içerisinde hemen hemen her şeye yorum yapıyoruz.
Birde olayların çelişki boyutu var ki bu başlı başlına bir köşe konusu olur. Özellikle eleştirdiğimiz şeyleri yapmamız çelişki yaratıyor. Hayatın her alanı bu çelişkiler ile dolu. Mahalle baskısı ya millet ne derse korkusu sanki daha kötü şeylere sebebiyet veriyor gibime geliyor. Bastırılmış duygular daha kötü bir şekilde kendini açığa çıkarıyor. Dini değerlerde ne yazık ki bu konuda istismar ediliyor. Dini İslam olan bir ülkede namaz kılınmasına karşı olan üniversite öğrencileri de var. Namaz kılıp, her türlü haltı yemeye devam edenlerde. Bari dini bu konulara alet etmesek de çelişki yaratmasak!
Toparlamak gerekirse duygularımızın yanında birazcık da mantık ve sağduyulu olmamız gerekiyor. Ağzımızdan çıkanların nerelere varacağını ölçmemiz gerekiyor. En önemlisi kendimizi karşımızdakinin yerine koymamız gerekiyor. Her şeyden önce insan olduğumuzu unutmamak ve hataların insan hayatında olabileceğini kabullenmek gerekiyor. Mantıklı ve sağduyulu bir toplum dileğiyle!