Ağız burun kapalı yürünmekte
Gözler zaman zaman buğulu
Ömrünün geçtiği evden uzaklaştıkça
Yaşanır yeni bir âleme yaklaşılmakta
Yüzünde hüzün, gözlerin büyür mü büyür
Daldığın rüyada sarar başka bir ziya
Kolların kalkmaz olur ateşin yükselir
Tozpembe hayaller dönüşmekte morluğa
Yol belli değil belki uzun belki kısa
Neredesin suda, karada veya havada mısın?
Bakıyorsun umut diye her renge, gökyüzüne
Hasretsin açılacak kapıya çalınacak pencereye
Yolcu gibi görünsen de, tutunmak istersin hayata
Her şey bambaşka alışkanlıklar konu artık masala
Yuttuğun ilaçlar bir umut, her an dönüşe hayata
Kalmasa da ne renk, ne de beniz, dönüş tek Yaratana
Baktığın aynalar sana neler söylüyor
Açılmaz perdeler, vakit ne vakit, gece mi şafak mı?
Uzun mu? uzun uyku, geçmekte farklı rüyalarla
Uyanırsan, bir başka güzellikte bakarsın etrafa
Ve nihâyet görünür gök ve başlar yaşam saltanatı.
Sormak gelir içinden, neredeyim ben, "Yol nereye?"
Ayılıp hüzünlerden neşe’ni yükseltip bu boşluktan,
Kurtulunca korkunç bilinen bu hastalıktan
Çevirme başını geriye, bakmalısın ileriye
Yapayalnız kalsan da, bu ömür sana hediye
Sarıl hayata, şükret, özlem duyulan güzel maviliğe
Tedbirleri elden bırakma, devam et Allah’a tevekküle
Pes etmek yok, yaşamaya bak Covid-19 olsa da âlemde
Mevlüt Mülayim
