Yetse artık diyorum;
"Dalından şüphe ettiğim ağaçların;
Gölgesinde soluklandığım"
Şüphe etmek demiş ya Paulo Coelho,
Bu çok yeni benim için
An itibarı ile başladı desem
Yalan olmaz
Ömrümce varlığını bilmedim
Günahtı sanki bana göre
Herkesi sevdim, güvendim
Şimdi ayan beyan ortada
Birkaç istisna dışında
Kimseye güvenemeyeceğim
Geriye ne kaldı peki
Uçsuz bucaksız bir yalnızlık
O benim vaham artık
Her köşesini ziyaret edip
Güzelliklerini keşfedeceğim
Kendime tuzak kuranlarla değil
Onunla hem dem olacağım
Derdimi de, sevincimi de
Onunla paylaşacağım
"İnsanları tanıdıkça
Yalnızlığı seçtim" buyurmuş Hz. Ali
Affet yalnızlığım lütfen
Bunca yıl köşe bucak kaçtığım için senden
Bilseydim kıymetini,
Birkaç Meryem daha olurdum kesin
Hem de hiç eziyet çekmeden
