Analar ağlasın

Abone Ol

Evet, analar ağlasın, karaları bağlasın. Zaten dünyanın pek çok ülkesinde analar ağlıyor. Anadolu'da, Suriye'de, Irak'ta, Doğu Türkistan'da, Gazze'de, Filistin'de, Mısır'da, Yemen'de, Afrika'da, Asya'da dünyanın pek çok yerinde analar ağlıyor.

Özellikle halkı Müslüman ve yoksul ülkelerde ırkçılığa dayalı, etnik ve mezhep farklılıklarına dayalı iç savaşlar çıkartılıyor. Yeni Terör Örgütleri kurduruluyor, besleniyor, silah satarak ya da yardım ederek destekleniyor. Özellikle silah üreten ülkeler ürettikleri yeni silahları denemek ve kullanmak için, satmak için yeni pazar alanları oluşturuyor.

Kukla liderler, kukla terör örgütleri, kukla yöneticileri satın alarak kendi kalkına karşı ölüm kusturuyor. Ve analar ağlıyor.

Hz. Adem'den beri Kabil'in çocukları şeytanla işbirliği yaparak, analara gözyaşı döktürüyor.

 “Ağlarsa anam ağlar, başkası yalan ağlar” sözü darb-ı mesel haline gelmiş, analar ağlıyor.

Ama nedense hep bizim analarımız ağlıyor. Bizim kanımız bizim canımız çok mu ucuz? Bizim malımızın, evimizin, barkımızın ve yurdumuzun topraklarımızın hiç mi değeri yok? 

 Biraz da bizim analarımızı ağlatanların anası ağlasa ne olur?

Savaşlarda analar ağlıyor. Felaketlerde analar ağlıyor. Belâ ve musibetlerde analar ağlıyor. Cinayetlerde analar ağlıyor.

İslâm Âlemi, İslâm coğrafyası bayram demeden, arefe demeden, Hac ve Kurban demeden perişan. Ortalığı fitne ve fesat kaplamış. Ocaklar sönmüş. Mabetler, evler, hastaneler, okullar yakılmış, yıkılmış. İnsanlar birilerinin çıkarı için, menfaati için yuvasını terk etmiş, anaların gözyaşı damarları ağlamaktan kurumuş. Canavarlaşmış Liderler, kendi halkını yiyor.

Analar ağlasın, ağlamak güzel şey. Güzel olmasa bütün dünya bir araya gelip anaları ağlatmaya niçin devam etsinler?

Evet, analar ağlasın. Karaya oturan insanlık gemisini, medeniyet gemisini, gözyaşlarıyla bir deniz oluşturup kurtarmak için ağlasın.

Ama, silah üreten ülkelerin, silah pazarlamak için savaşlar, iç karışıklıklar çıkaran çok uluslu şirketlerin patronlarının anası da ağlasın, ağlamak nasıl zevkli imiş onlar da görsün.

Ülkesini yakıp yıkan, halkını açlığa, yokluğa, ölüme ve göçe zorlayan zalim yöneticilerin de anası ağlasın. Ağlasın da zulüm nasıl bir şeymiş, mazlum olmak ne demekmiş görsün.

İnsanları, zayıf, silahsız, kimsesiz masum insanları kadınları, yaşlıları, çocukları hayvanları öldürenleri, ölüm emrini verenlerin de anaları ağlasın.

İnsanlığı açlığa, yokluğa, sefalete sürükleyenlerin de anası ağlasın. Esrar, uyuşturucu, alkol, porno tuzağına düşürülen gençlerin analarını ağlatanların da anası ağlasın.

İnsanlığın malına, canına, evladına kastedenlerin, kana doymayanların, gözü doymayan alçakların da anası ağlasın. Ağlasınlar da bir görsünler ağlamak nasıl bir şeymiş?

Benim anam ağlayacaksa senin anan da ağlasın, onun anası da ağlasın. Meselâ,

Obama'nın anası da ağlasın.

Merkel'in anası da ağlasın. Merkel anaysa eğer, O da ağlasın. Ağlasın da ağlamak nasıl bir şeymiş görsün.

Nasıl bir zalim, nasıl bir hain, nasıl bir vahşi doğurduklarına, yetiştirdiklerine bakıp ağlasın, sırtındaki taşıdıklarını günah yüküne ağlasınlar.

İslâm Dünyası'nı bölük pörçük edenlerin, imamesi kopmuş tesbih tanesine çevirenlerin, İslâm'ın izzetini ve şerefini ayaklar altına atanların, Müslümanları özünden koparıp şahsiyetsizleştirenlerin de anası ağlasın.

“Analar ağlamasın” deyip analarımızı ağlatmaya devam edenlerin, barışa karşı savaş tamtamları çalanların, düşmanlarla birlikte halaylarda gözüküp zılgıt çekenlerin de anası ağlasın, Ağlasınlar da görsünler ağlamanın ne olduğunu.

Belki o zaman anlarlar, dünyada dönen dolapları. Belki o zaman anlarlar çevrilen fırıldakları ve oynanan oyunları.

Herkesin anası anlasın. Çünkü ağlarlarsa anlarlar.

                                                AĞLAYIN

Bıçak soksan gölgeme

Sıcacık kanım damlar

Gez de bir bak ülkeme

Başsız başsız adamlar.

                         Ağlayın su yükselsin

                          Belki kurtulur gemi,

                          Anne seccaden gelsin

                           Bize dua et emi?

                                                                         Necip Fazıl

 

 

 

                                                         GÜNÜN SÖZÜ

ZALİMLERİ AFFETMEK, MAZLUMLARA ZULÜMDÜR.

                                                                              Şeyh Sadi Şirazî