Makama saklanır örter gerçeği,
Adamın her dönem keser bıçağı,
Menfaatı varsa yıkar ocağı,
İnsan olmak pek zor değil be gardaş
-----
Tepeden bakarak sen etme zulüm!
Bir bak dünyada kalan hangi zalim?
Son yolculuk mezar nedir bu halin?
İnsan olmak pek zor değil be gardaş!
-----
Aldatmasın seni malın servetin,
Dilini çek artık, bitir gıybetin,
Hizmet et bu devlet senin devletin,
İnsan olmak pek zor değil be gardaş!
-----
Müslümanlığımız, sözde kalmasın,
Dili mümin kalbi şeytan olmasın,
Türk deyince yüzün rengi solmasın,
İnsan olmak pek zor değil be gardaş!
-----
Fırsat bulan farklı telden okuyor,
Cahil, şeyhin yoluna gül döküyor,
Beslendiği kaynak canlar yakıyor
İnsan olmak pek zor değil be gardaş!
-----
Gidişattan doğan gözüm yaşa bak,
Eş dostla yediğin helal aşa bak
Sözü doğru özü doğru işe bak,
İnsan olmak pek zor değil be gardaş!
REMZİ KARANFİL
HALA YAŞAR ESKİ GÜNLER İÇİMDE
Tenekeydi bizim iyi sobamız,
Gece gündüz çalışırdı babamız,
Nerde ‘dirgenimiz’ eski ‘yabamız’?
Hala yaşar eski günler içimde.
-----
Yara bere boş olmazdı ayakta,
Ayaklarım mos mor buzda kayakta,
Bazen de geç kalır yerdik dayakta,
Hala yaşar eski günler içimde.
-----
Baharla yaylaya göçer konardık,
Yazın ekin biçer kırda yanardık,
Nalçapayla suyu içer kanardık,
Hala yaşar eski günler içimde.
-----
Azıkta bulunur yufka ve soğan,
Ayrılmaz ikizi bir sitil ayran,
Fazladan yumurta, olurdu bayram,
Hala yaşar eski günler içimde.
-----
Severek sahipsiz bağa dalardık,
Bazen erik bazen armut çalardık,
Bostanlardan kavun karpuz yolardık,
Hala yaşar eski günler içimde.
-----
Severdik pekmez karışık karı,
Bakır güğümlerde pişerdi darı,
Hiç üzmez bilirdik biz yoğu varı,
Hala yaşar eski günler içimde.
-----
Sadece bayramda yeni alırdık,
Sabah erken kalkar başta bulurduk,
Biri beğenmezse kızar solurduk,
Hala yaşar eski günler içimde.
-----
Çocukluk harmanda yatıp ıslandık,
Korku ve soğuktan sapa yaslandık,
Günler geçip gitti artık uslandık,
Hala yaşar eski günler içimde.
Remzi karanfil
HANIM ARKASINA KALIRSAN
Konu komşu da açmaz olur kapını,
Muhtaç olsan da evlat vermez hapını,
Artık unut eski düzeni yapını,
Halin zor, hanım arkasına kalırsan.
Yığılan bulaşık meydan okur üzer,
Çamaşır birikir ortalıkta gezer,
Rafda tozlar hanımın yokluğun sezer,
Halin zor hanım arkasına kalırsan.
Yemek yapması azap haline gelir,
Bu gün salça ,ertesi gün tuz tükenir,
Ziyaretçiler gelmez bir bir elenir,
Halin zor, hanım arkasına kalırsan.
Boğazda düğüm oda oda gezersin,
Hep Hatıraların içinde yüzersin,
Sessiz sessiz ağlar canından bezersin,
Halin zor ,hanım arkasına kalırsan.
Eş ölür kopar kıyametin büyüğü,
Terk eder haneni eniği cücüğü,
Kimse çözemez yürekteki düğümü
Halin zor, hanım arkasına kalırsan.
Kader bir gün ikisinden birin alır,
Erkek bir yere sığmaz ortada kalır,
Kadın başını sokacak bir yer bulur,
Halin zor, hanım arkasına kalırsan.
Evdeki çiçekleri de bir bir kurur,
Neşeli günler yerini hüzün alır,
Elde sevgi dolu hatıralar kalır,
Halin zor, hanım arkasına kalırsan.
Çor çocuk gelir çağırmayla nazınan,
Yalnızlık anlatsan on telli sazınan,
Yüreğindeki yangın sönmez buzunan
Halin zor, hanım arkasına kalırsan.
Remzi Karanfil
