Dr. İsmail Işık Huzurevi ve Yaşlı Bakım Rehabilitasyon Merkezi’nin sevilen misafirlerinden olan 73 yaşında ki Huriye Teyze, acı dolu hayat hikâyesini bizlere anlattı. 6 yıl önce eşini kaybeden Huriye teyze evladı tarafından reddedilerek huzurevine yerleştirilmiş. Tedavi gördüğü hastanedeki yetkililerin sayesinde huzurevine yerleştirilen Huriye teyze ‘ben cehennemden, cennete düştüm’ dedi. 1 evladı bulunan Huriye teyze evladını ve torununu görmek için bayram izni alarak yanına gitmek istemiş ama maalesef evladı tarafından reddedilmiş. Gençlere tavsiyelerde de bulunan Huriye teyze, “Başka bir insan yüzünden anne ve babalarından vazgeçmeyin. Başka insanlar elbet bir gün bulunur ama ana ve baba bir daha bulunmaz” dedi. 

“BENİM ÖYLE BİR ANNEM YOK DİYEREK’ BENİ REDDETTİ”

Dram ve acı dolu bir hikâyesi olan Huriye Teyze, oğlunun kendisini reddettiğini ve bayramı Huzurevinde geçireceğini dile getirerek bize kendisini şu şekilde tanıttı: “73 yaşındaki Huriye Eken, “Konya’nın Obruk mahallesinde doğdum. 5 Yaşında iken Konya’ya geldik. Eşim 6 sene önce vefat etti. 2 tane evladımdan birisini küçükken kaybettim. 1 tane oğlum kaldı. Kendisi de özürlü, engelli arabasında hareket edebiliyor. Evlendi ve 8 yaşlarında da bir kızları oldu. Kendisi geçimini arabasının üzerinde pamuk şeker, balon gibi şeyler satarak sağlıyor. Evladımın kandırıldığını düşünüyorum. Buradan Bayram dolayısıyla yanına gitmek için 1 aylık izin aldım. Kendisi benden için ‘benim öyle bir annem yok’ gelmesin demiş. Bende diyorum ki; madem senin annen yokta bu dünyaya seni kim getirdi? Zaten ben oraya gitmiş olsaydım bir tek torunum için gidecektim. ‘Gelmesin çocuğumun moralini bozuyor, gelirse de eve katmayız’ diyorlarmış. Bayramdan sonra kardeşlerimden biri gelecek ve onunla gideceğim. Benimle birlikte de 6 tane kardeşim bulunuyor.”  

“BEN CEHENNEMDEN, CENNETE DÜŞTÜM”

2 ay kadar Beyhekim Devlet Hastanesinde tedavi görmesinin ardından hastane yetkililerinin kendisini huzurevine yönlendirdiğini belirten Huriye teyze, resmen ‘Cehennemden, cennete düştüm’ diyerek, “2 ay kadar Konya Beyhekim Hastanesinde tedavi gördüm ama benim rahatsızlığımın neden kaynaklandığını bir türlü çözemediler.  Huzurevine hastanedekiler yönlendirdiler. Ben huzurevine geldiğim zaman resmen ‘cehennemden, cennete düştüm.’ Huzurevinde üzüntülü olmadığım zamanlar burada vakit çok güzel geçiyordu. Ama şimdi evladımın bana dedikleri aklımdan çıkmadığı için üzüntülüyüm ve vakit geçiremiyorum. Üzüntüm olmadığı zamanlar çok iyiydim. Arkadaşlarla birlikte salona toplanırdık, türkü söylerdik eylenirdik yani. Burada herkesin huzuru çok iyi. Devletimizden ve bütün yetkililerimizden Allah razı olsun. Hizmet eden elemanlara ve burada çalışan herkese teşekkürlerimi sunuyorum” ifadelerini kullandı.

“ANNE VE BABA KIYMETİNİ HERKES ÇOK İYİ BİLMELİ”

Gençlere tavsiyelerde bulunan Huriye Teyze, ana ve baba kıymetini gençlerin bilmesi gerektiğini vurgulayarak, ‘başka insanlar değişilir ama ana ve baba kesinlikle değişilmez’ diyerek cümlelerini şu şekilde aktardı: “Anne ve babaların kıymetlerini kesinlikle bilsinler. Başka bir insan yüzünden anne ve babalarından vazgeçmesinler. Başka insanlar elbet bir gün bulunur ama ana ve baba bir daha bulunmaz. Gençlerimiz evlendikten sonra dünyayı anne ve babalarına değişiyorlar ama kesinlikle bunu yapmasınlar. Evlendikleri zaman geçimsizlik olduğu takdirde boşanmayı tercih edebilirler ama ana ve baba boşanmaz! Onlar birer hazinedir eğer hazineyi bir kayıp ederseniz imkânı yok bir daha bulamazsınız.”

“KONYA’YA HİÇ GELMEK İSTEMEDİM”

Bir süre köyde yaşadıktan sonra Konya’ya yerleştiklerini söyleyen Huriye teyze, Konya’ya hiç gelmek istemediğini ama mecburiyetten geldiğini belirterek ifadelerine şu şekilde yer verdi: “Eşim vefat etmeden önce hem şoförlük hem de çiftçilik yapıyordu hiçbir rahatsızlığı yoktu. Daha önce Altınekin’de oturuyorduk ve orada çok rahattık. Konya’ya geldik ve başımıza birçok olay geldi. Köydeyken sabah kalktığım zaman içime güzel havaya çekiyordum ama burada imkânsız. Yazın egzoz kokusunu kışın ise yakıt dumanı kokusunu çekiyoruz. Bundan dolayı Konya’ya gelmeyi hiç istemedim. Şuanda hayatımı burada devam ettiriyorum ama bana imkân verseler köyüme döner orada yaşarım. Çünkü oraya alışkınım”

“HASTANEDEKİ DOKTORU EVLADIM GİBİ GÖRDÜM”

Beyhekim Hastanesi yetkililerine ve doktorlarına da ilgilerinden dolayı teşekkür eden Huriye teyze, duygularını şu şekilde aktardı: “Rahatsızlığımdan dolayı Konya’nın bütün hastanelerinde tedavi gördüm ama bir sonuç çıkmadı. Beyhekim Hastanesinde 2 ay kadar kaldım. Durup dururken baygınlık geçiriyorum sürekli. Kendisinden Allah razı olsun İbrahim diye bir doktorum vardı çok iyiydi. O doktor bana öyle nasihatler verdi ki kimse bunu yapmazdı. Bana ‘Ağlama Huriye teyze, o evlat seni tanımıyorsa sen niye kendini onun için yoruyorsun’ derdi. Bende onu aynı evladım gibi gördüm. Elimden gelse bugün giderim ve onu ziyaret ederim. Kendisine çok teşekkür ederim” 

HÜSEYİN MENEKŞE

Editör: TE Bilişim