Yüreğimin kıyılarına cephe kurdu umutlarım. Sonsuz mavilikten yaklaşan, gönlümü yakan bir ateş var. Siper oldu hayallerim bu acımasız akının karşısında… Doğacak güzel günlerin habercisi olan bir kızıllık dağların yamacından boy göstermeye başladı. Sessizlik hâkimdi semaya… 

Yüreği çepeçevre saran duyguya sevda demişler. Söz imiş, yara imiş… Sevmek ayıp imiş ama gönül sevdiğine kurban imiş… 

Göz göre göre gönlümdeki sevdayı kınaladım. El âlemin torbayı doldurmayacak sözlerine feda ettim. Ayıp imiş ama bu yangın söz dinlemez imiş… 

Yükledim yüreğimin on katı ağırlığındaki mermi endişelerimi gönlümün üzerine… Aklımda tek şey; sol kıyıma yaklaşan o koca od… Ya cesaret edip koyacağım topa o mermiyi ya da kadere razı olacağım…

Ben senin tebessüm edince dudağının köşesine gizlenen göğüne âşık oldum vatan gülüşlüm. Ay ile yıldızın yan yana gelmesi gibiydi; senin gülümsemen ve benim mutluluğum. Senin tebessümünün köşesini kendime vatan bildim. Sahiplendim, sığındım, korudum, kolladım…

Senin hüznün hayatımın zelzelesi, işgale uğrayan umutlarım, yağmalanan hayallerim… Hiçbir düşmanın ona sahip olmasına izin vermedim, veremezdim. Vatan namus idi, sevda idi… Onu kaybedersem, benliğimi kaybedecektim.

Ah vatan gülüşlüm… Hilal olan ayının uç kısmında beni feda edeceğin zamanı hisseder gibi körü körüne bekliyorum sonumu… Belki de sonsuzluğumuzu! Benimki bir intihara meyletmek…

Bazen hayallerini, umutlarını esir edersin seni senden edene ya… Hesabını kitabını sormadan, hakkını aramadan… Kimine razı olmayı öğretir bu duygu kimine ise cesareti… Yaralı bir kuşun bağrı gibi inip çıkıyor her solukta göğsüm… Senden bir medet bekliyorum. 

Sen karşı taraf, düşman değilsin ki seni topa tutayım. El âlemin sözüne ne hacet… Hasta değil bizim yüreklerimiz… Bizi yakıp tutuşturan bir kor her daim kıpkırmızı, imil imil sevdayı damarlarımıza salgılamakta… 

Sen bensin ben de sen vatan gülüşlüm. Sen aysın, ben ise yıldız. Al bayrağın ortasında kim bizi ayırabilmiş de... Senden gelene razı bu gönül, öl de ağzından çıkacak tek kelimene feda olsun hayallerim… Ama içimdeki umudu tamamen öldüremezsin. 

Umudum senin vatan gülüşüne gömülmektir. Senden uzak ama sana en yakın… 

Bana ufacık bir mutluluğu çok görme gülüşünü sevdiğim… Dudağını hafifçe yukarıya kaldır, bahar gelsin gönlüme… Çiçekler açsın gönül toprağımda… O kapkara göğümde birleşsin ay ile yıldızım… 

Yüreğimin kandili ol. Aydınlansın dört bir yanım… Gecenin ayazında kımıldayan dudaklarımın arasından ufak bir dua bırakayım nefes buharımla semaya… Şahidim ay ile yıldızlar olsun. Âmin desinler içimden ahlarla kopan dileğime… 

İki damla gözyaşı yüzümün yaşanmışlıklar ile oluşan engebelerinden yollar açarak dudağımın ucuna kadar süzüldü. İçim cız etti. Küllenmiş hafif hafif yanan özlemimin üzerinden bir duman tütmeye başladı. Bir sevda kokusu esir aldı yüreğimi… Burnumun direği sızladı. 

Senli bizleri beklerken bedenimi besleyen sevda aşı ve umut hoşafının bıraktığı yarı açlığı hissettim iliklerimde… Hayallerimi gerçekleri ile yoğurup bir katık yapabilsem belki doyurabilecektim yüreğimi de… 

Kim bilir belki gelen bahar ile filizlenir çiçeklerim…

Velhasıl kelam sevda ile kalın yazı dostlarım. Selam ve dua ile…