1953 yılında Ordu’da dünyaya gelen Burhan Şener İmam Hatip, İlçe Müftülükleri ve İl Vaizliklerinin ardından en son görev yaptığı Konya İl Müftülüğü İl Vaizliğinde emekli oldu. Yaşamında Konya ve Konya’daki dostlarının vazgeçilmez olduğuna dikkat çeken Şener, amacının kubbede hoş bir seda bırakmak olduğuna dikkat çekti.
Öncelikle kendinizden bahseder misiniz?
01.07.1953 yılında Ordu-Korgan’ın Çitlice köyünde doğdum. İlkokulu köyümde okudum. Okulumuz evimize 3 kilometreydi. Yağmur kar 3kilometre yolu yayan gidip geldim. Samsun İmam Hatip Lisesinin 1.sınıfını okudum. Sonra devlet yazılı sınavını kazanarak Çorum İmam Hatip Lisesini 2.sınıftan itibaren 6 yıl okuyup 1974’de mezun oldum.1974-1976 yılları Tokat Dereağzı Köyünde imam hatip olarak görev yaptım.1976 Samsun Y.İ Enstitüsünde üniversiteye başladım. Samsun Büyükoyunca köyünde imam hatiplik görevleri okurken devam ettim.1981’de Ordu-Kargan-Aşağıkazpınar köyüne İmam Hatip olarak devam ettim. Aynı zamanda Kargan İmam Hatip okulunda dıştan meslek derslerine girdim. Çiftlice köyümüzde Kuran kurslarında bir yıl geçici görevlere hafız talebeleri okuttum. 1982’de Malatya Hekimhan İlçe Müftülüğüne başladım. Sonra yedek Subay olarak Kütahya Jandarmada askerlik görevleri 16 ay olarak tamamladım.1987-1993 yıllarında Almanya’ya görevli olarak gittim.1985 -1987 yıllarında Elazığ-Maden İlçe Müftülük görevine başladım.1997’de Konya İl Müftülüğünde il vaiz olarak göreve başladım.2018 yılının Temmuz ayında 44 yıl 1 ay hizmet sonrası 65 yaşında emekli oldum 1993’de Bozkır Konya sonra merkez derken Konyalı (gonyalı) olduk. 2 kız ve 2 erkek Allah’ımın lütfu olan evlatlarımı okuttum evlendirdim. Hepsi üniversite mezunu görevlerine devam ediyorlar. Şu an 10 tane de torunum var.
Konya hakkında görüş, fikir, düşünce ve önerileriniz nelerdir?
Ben Konya’yı şöyle özetlerim. Konya’da Büyükşehrin nimetlerinin hepsi var. Sanayi, okul, ticaret, hastane ama diğer büyük iller gibi yaşama külfeti yok. Yaşam çok rahat. Nimeti çok külfeti yok. Güzel dostlarımın ve samimi arkadaşlarımın sayesinde Konya Külahı giymeden 28 yıldır Konya’da devam ediyorum kubbede hoş bir seda bırakmak niyetiyle.
Konya’ya yerleştikten sonra kendi memleketinizle bağınızı tamamen kopardınız mı, yoksa akraba, dost vs bağlarınız ve kültürel bağlarınız devam ediyor mu?
Konya ve Konya’daki dostlarım artık hayatımın vazgeçilmezi oldu memleketim Ordu ile hiç irtibatımı koparamadım. Sıla-i Rahim devam etti.1993’de annemi 2015’de babamı kaybettim. Emekli olduktan sonra yaz aylarında genelde Karadeniz’deyim. Kış aylarında Konya’dayım. Görev yıllarımda ve emekli olduktan sonra sosyal hayatım çok yoğun geçti. Bilhassa öğrencilerin tahsili için burs-ev vs yardımcı olmaya çalıştım. Şu anda da devam ediyoruz. İnsanlara yardımcı olup dualarını almak tek gayem. Memleketime gelince çevrem dostlarım Konya’da ne buldun memleketine gel, hizmeti buralarda yap diye sitem ederler.
MUHAMMED ESAD ÇAĞLA
