Kıtlık denilince çoğumuzun aklına hiçbir şey gelmez...
Kıtlık zihinlerimizde bir çağrışım oluşturmaz.
Hatta 'O da neymiş ki' diye yaban yaban dinleriz içinde kıtlık geçen cümleleri...
Belli bir yaşın üstünde olanlar, özellikle 1980'li yılların genç tayfası kıtlığın ne demek olduğunu iyi bilir.
Ben de yaşamadım o günleri ama yaşayan büyüklerimden sıklıkla dinlediğim 1980 model hikayeler vardır.
Her ne kadar bundan 35-40 yıl öncesini anlatsa da dinlendiği zaman ders alınabilecek hikayeler çıkar ortaya.
Komşunun komşusunun külüne muhtaç olduğu dönemlerin aynasıdır bu yıllar. Öyle ki, bir kibrit çöpü ile 3 evin ocağı yanarmış.
Ekmek kuyruğu, tüp kuyruğu, yağ kuyruğu, bakkallardaki karaborsalar...
Hepsinin üstünde destan yazılacak hikayeler vardır.
Tabi o zamanlar şimdiki gibi krediler yok, kredi kartı yok...
Cepte varsa ne âlâ... Yoksa ya hesaba yazdırılır, ya da yoktur işte...
Şimdi ise kredi kartlarımız var cebimizde. Sağolsunlar, başımızın püsküllü belası kendileri...
Farkında mısınız bilmem ama artık paralarımız dahi eskimiyor. Pırıl pırıl duruyor. Niye, çünkü bankadan aldığımızı başka bir bankaya teslim ediyoruz. Sonrasında kredi kartları sağolsun...
Şu an piyasada adını koymadığımız bir ekonomik kıtlık var. 1980 model değil bu kıtlık. 2016 model...
Milenyum kıtlığı diyorum ben buna...
Mart ayı dert ayı olarak bilinir. Mart'ta piyasalar sıkışır. Ne hikmettir bilinmez ama Mart bittikten sonra yani Nisan ayında piyasalar canlanıverir.
Sanayiden, sabahın ilk ışıkları ile birlikte çekiç sesleri yükselmeye başlar.
Yani olması gereken budur. Beklenen de budur. Yılların vermiş olduğu bir alışkanlık vardır. Sanayici, işadamı, yatırımcı Nisan ayı itibariyle yeniden besmele çeker...
Ama bu yıl alışılagelmişin dışında bir durum söz konusu...
İşçinin emeğinin karşılığını alnının teri kurumadan vermek gerekir ya, şimdilerde öyle olmuyor o iş...
Hangi sektörde olursanız olun, hangi işle meşgul olursanız olun, tahsilat sıkıntısı yaşıyorsunuz.
Beklediğini göremeyen, umduğunu bulamayan esnaf, şimdilerde milenyum kıtlığı ile başa çıkabilmek için var gücü ile mücadele veriyor.
Ama gücü de tükenmek üzere.
Yastığın altında üstünde, bankada, sağda solda kalmadı. Bu da yetmedi, hanımın kolundaki bilezik kırk naz ile borç alındı.
Sadece çarkı çevirebilmek ve mahcup olmamak için. Ekmek teknesinin batmaması için. Ancak kriz eğişi aştı. Artık yavaş yavaş patlaklar vermeye başladı.
Birçok sanayici, yatırımcı, işadamı, işveren para sıkıntısından dert yanıyor. İşsizlik gibi bir sorun yok. Çalışana iş çok. Ama mesele şu ki, para yok!
