İnsanların veya hayvanların düştüğü kötü veya üzüntülü bir duruma karşı duyulan acı ''merhamet'' olarak anılır. Merhamet, aslında empati kurmanın bir sonucudur. Zira insanların herhangi bir canlıya karşı merhamet duygusunu göstermesi için onun ne kadar kötü bir durumda olduğunu düşünmesi ve kendisini onun yerine koyması gerekir. Bu da, tamamen empati ile yapılabilir. İçinde insani duygular barındıran her insanda az veya çok merhamet vardır. Bu özellik, genellikle doğuştan veya anne babaların çocuklara verdiği terbiye ve ahlak sayesinde kazanılır. Çevresinde merhametsiz insanların bulunduğu bir çocuğun da merhametsiz olması kaçınılmazdır. Aynı şekilde merhametli bir anne babanın çocuğunun da merhamet sahibi olması beklenir. Merhametli olmayan kişiden her türlü kötülük beklenir. Çünkü başka insanlara zarar vermemek için sadece yasalar ve bunların ön gördüğü cezalar yeterli değildir. Bazı şeyler, insanın vicdanı ile ilgilidir. Merhametsiz bir insan, yasaların ve cezaların olmadığı yerde kolaylıkla merhametsizce davranışlarda bulunabilirler. Özellikle çocuklara, güçsüzlere, yetimlere ve teslim olmuşlara merhamet etmek gerekir. Düşman bile teslim olduğunda ona merhamet edilmelidir. Bu, insanlığın bir gereğidir. Sahip olduğu güç veya zenginlik ile insanları ezen, sömüren kişiler merhametsiz olan insanlardır. Böyle insanlardan olmamak ve onlardan uzak durmak gerekir.

İnsanlara anlayışlı, yumuşak davranmak bir merhamet eseridir. Eğer katı yürekli, kaba biri olunursa, insanlarla iletişim ve etkileşim sorunu yaşanır, arkadaş gruplarında ve toplumda saygı gösterilmez. İnsanların kusurlarını yüzlerine vurmadan, doğru davranışları uygun yollarla anlatıp gönüllerini kazanmak gerekir.

Merhamet duygusunu yitirdiğimiz günümüz de Rabbim Yar ve yardımcınız. Rabbim merhamet duygumuzun tekrar kazanmasını nasip etsin.  Merhametli olmaya aileden başlayarak toplumun her kesimine yayılmasını nasip etsin.

Selametle Kalın