Neredeyse 50 haftadan uzun zamandır bu köşeyi yazıyorum. Çok da keyifle yazıyorum. İlk defa bu hafta yazarken zorlandım. 10 Kasım haftası olduğu için vatana, millete ve Atam'a dair yazmak istedim. Ancak kelimelerin bu kadar yetersiz kaldığı, ne söylesem bilemediğim bir zaman olmamıştı. Hele ki çok yakın zamanda vatanın ve milletin değerini daha da iyi anladığımız günleri yaşamışken...

 

En sevdiğim şarkılardandır Ayten Alpman'ın “Bir Başkadır Benim Memleketim”. Gerçekten de “havasına, suyuna, taşına toprağına bin can feda benim dostuma” bir vatandır Türkiye.  Tüm bunları yazarken aklıma hep savaş yılları geliyor. Ne kadar zor zamanlar. Biz bugün bu ülkede rahat yaşayalım diye Atatürk ve silah arkadaşları ne güçlüklere katlanmışlar. Ne kadar çok şehit vermişiz, ne kadar çok gazimiz olmuş. Bir düğüm boğazımda. Bir dua ediyorum hepsinin ruhuna, belki de bir teşekkür dudaklarımdan çıkan. Sonra bu yıla dönüyor aklım, yine içim buruluyor şehitlerimiz için. 

 

“Anadolum bir yanda yiğit yaşar koynunda. Aşıklar destan yazar dağlarda” bir ülkedir benim memleketim. Ne doğru diyorum. Ne çok yiğit yetiştirmiş bir ülkenin evladıyım diye gurur duyuyorum. O yiğitler halen Güneydoğu Anadolu'da destan yazmaya devam ediyor. Onlar için dua ediyorum sonra. Her şey güzel olsun yurdumda diye bitiriyorum. 

 

En son sorum kendime tekrar. Atam'a ve bu ülkenin şehitlerine layık olabildim mi acaba diyorum. Sonra nasıl olabilirim diye sorguluyorum. İç sesim çok çalışarak diyor. Bu vatan için, milletim için çok çalışmalıyım, evet! Ancak çok çalışarak bildiklerimi ve emeğimi katma değere dönüştürebilirim diyorum. Vatanımı birlik ve bütünlüğünü koruyan kardeşlerime benim ve benim gibi arkadaşlarımın verebileceği en büyük destek çalışmak ve üretmek olabilir diye karar veriyorum. Bir kez daha minnet duyuyorum Atam'a... Bu ülkede fikri hür, vicdanı hür bir kadın olarak yaşama olanağını bizlere sunduğu için.

 

Bu 10 Kasım'da sabah 9.05'deki hüzünlü gururum yazı ilerledikçe minnete, daha fazla gurura ve çalışma azmine dönüyor, kendi kendime söz veriyorum: “Biz senin evlatların olarak bu güzel vatan için üzerimize düşeni yapacağız” Atam, sen rahat uyu.