Tarihimizde ilk defa UEFA mücadelesi veriyoruz hem de iki yıl üst üste. Yetinmiyoruz ligimizin üç önemli kupasının ikisini müzemize götürüyoruz. Geçtiğimiz sezonlarda herkesin hayal ettiği, düşlerken bile mutlu olduğu tüm başarıları müthiş bir ivme ile yakaladık. Ne kadar güzel günlerdi ki dünü hatırlayıp yeniden mutluluk ve heyecan duyuyoruz. Ama şimdilerde Atiker Konyaspor’un geleceğini düşündükçe ne tadımız kalıyor nede tuzumuz.
Evet, gün içerisinde birçok yere ziyarette bulunuyoruz. Bir araya geldiğimizde Konyaspor’un durumunu konuşuyoruz. Önce “ne günlerdi be” diyoruz sonra ise “ne olacak bu Konyaspor’un hali”...
Bizlerde soruyoruz bazen ne olacak bu takımın hali diye ama maalesef cevap alamıyoruz. Oyun düzeniyle birlikte kulüp düzeni de bozulan bir takımdan bahsediyoruz. Düzeltmeye çalıştıkça bir başka yerden patlak veren bir kulüpten. Olacaktır diyoruz. Olması için mücadele gösteriyoruz. Ama daha çok çaba göstermesi gerekenler ne yapıyor onları da sizin takdirinize bırakıyorum…
Kötü bir ilk yarı geçirdik. Sezon başında yapılan transferlerin aslında bir transfer olmadığını birilerinin zoruyla oynatıldığını gördük. Yani büyük bir enkaz içerisinde sezonun ilk yarısını tamamladık. Aslında bu enkazdan kurtulmamız gerektiğini de sıklıkla söyledik. Evet, şimdi bu enkazı kaldırıp yeniden iyi bir inşaat yapma vakti gelmedi mi?
Şu “taklacı futbolcu” merakından vazgeçip, takıma katkı sağlayacak, futbolu ile göz dolduracak isimler almak gerekmiyor mu? Altyapısına, şehrine, takımına değer katacak futbolcular almamız gerekmiyor mu? Ama bakıyoruz hala konuşulan isimler birilerin hayali. Artık birilerinin hayali değil de bir şehrin hayalinin düşünülmesi gerekmiyor mu?
Birde bahsetmiş olduğumuz enkaz sadece kötü transfer kötü futbolcu enkazı değil. Bu enkazın içerisinde kolon görevi yapan yönetimde var. Sağlam duramayan, kendi içerisinde yönetilemeyen, dik duramayan bir yönetim var. Umarım onlarda kendilerine yap çıkartacaklardır. Umarım onlarda hata yaptıklarının temeli sağlam atmadıklarının farkına varacaklardır.
